Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2020

ΑΘΩΟΙ ΕΝΟΧΟΙ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΤΑΞΑ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ

 ΑΘΩΟΙ ΕΝΟΧΟΙ – Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ

Την Ελευθερία Μεταξά τη γνώρισα από το «Μαύρα σαν τον έβενο μαλλιά». Ολοκληρώνοντας το βιβλίο «Αθώοι ένοχοι», είδα τη συνέχιση της ιστορίας, σε ένα αυτοτελές μυθιστόρημα. Μια πολύ δυνατή πλοκή, ένα σενάριο που κόβει την ανάσα σε μια σειρά απάνθρωπων βασανιστικών ανθρωποκτονιών. Κίνητρο αυτών φαίνεται πως είναι η απόδοση δικαιοσύνης μέσω ασύλληπτων βασανιστηρίων και της κατά βούλησης  ανθρωποκτονίας. Δικαιώνεται κάποιος ή διοχετεύεται ένας παθολογικός θυμός που παλεύει να καταπραϋνθεί; Πόσοι κρύβονται πίσω από κάθε βασανισμένο και νεκρό ανθρώπινο σώμα; Γιατί συνέβη; Ποιος πίστεψε ότι δικαιώθηκε; Ποιος κινεί τα νήματα;

Όσο ο φόνος βρίσκεται μακριά, νιώθεις ασφαλής! Όταν ο φόνος χτυπάει την πόρτα σου και απειλεί να εισβάλλει στο χώρο ασφαλείας σου, τότε οι σφυγμοί ανεβαίνουν, ο φόβος και το άγχος κορυφώνονται και τα δάκρυα αποτελούν την τελευταία επιλογή, το μεταίχμιο φθοράς και αφθαρσίας. Ονόματα γνωστά από το «μαύρα σαν τον έβενο μαλλιά», που επανακυκλοφορεί, μια νέα ιστορία δυνατή και συνταρακτική, σε σημείο που το βιβλίο φαντάζει μικρό για να τη χωρέσει, ο αναγνώστης είναι κομμάτι της πλοκής, ένας εξωτερικός παρατηρητής σε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που τρέχει με ιλιγγιώδεις ταχύτητες και ο έλεγχος χάνεται σε μια δίνη γεγονότων. 

Το βιβλίο δημιουργεί ένα αίσθημα αδυναμίας κορεσμού, μέσα από τη μαγική γραφή της συγγραφέως. Ό,τι κι αν περιγράφει, αυτό συμβαίνει με ένα σπάνιο μαγνητισμό, που μόνο προσελκύει τον αναγνώστη, χωρίς να προκαλεί αποστροφή, χωρίς να τον πληγώνει. 

Οι εικόνες που δημιουργεί το βιβλίο είναι συναρπαστικές, η πλοκή γρήγορη και δυναμική που μπλέκει τον αναγνώστη μέσα στην υπόθεση και τον συνεπαίρνει. Η Ελευθερία Μεταξά για άλλη μια φορά μας χάρισε μια ιστορία που το τέλος και η εξήγηση είναι αδύνατον να φανούν πριν η ίδια τα αποκαλύψει και τα εξηγήσει. Μια γραφή ικανή να σε οδηγήσει στα βαθιά μονοπάτια του ανθρώπινων συναισθημάτων του πόνου και του θυμού που δεν καταλαγιάζει και της σκληρότητας που αυτά μπορούν να πάρουν, μέχρι τη λύτρωση και τη λύση του γόρδιου δεσμού που η ανθρώπινη ψυχή μπορεί να πλέξει με τις αναμνήσεις της.

Πολλά συγχαρητήρια στη συγγραφέα, με όλη μου την αγάπη και το θαυμασμό για τη δουλειά της. Ανυπομονώ να πιάσω στα χέρια μου την επόμενή της ιστορία.

Νίκος Πατσαρίκας




ΦΩΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΒΥΣΣΟ - ΜΑΡΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ -ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL

 Φωνές από την άβυσσο – η άποψή μου

Μετά από πολύ καιρό, έπιασα στα χέρια μου ένα βιβλίο που με ενθουσίασε! Οι φωνές από την άβυσσο, που σε ακολουθούν παντού, όπου κι αν πας, όπου κι αν είσαι, που δε θα σε αφήσουν να ησυχάσεις μέχρι να φτάσεις στην άκρη του νήματος, στην τελευταία γραμμή του βιβλίου, όπου έρχεται και η λύση του μυστηρίου, αλλά και η ολοκλήρωση του πεπρωμένου του ήρωα! 

Ένα βιβλίο που ρέει αβίαστα και γρήγορα, με σταθερά πολύ καλή ποιότητα γραφής, με τα 99 μικρά κεφάλαια του, που σου επιτρέπουν να κάνεις διαλείμματα. Παραδόξως όμως, δε θέλεις να τα κάνεις, επιθυμείς να διαβάσεις λίγο ακόμη, κι ακόμη λίγο, ώσπου βρίσκεσαι να διαβάζεις ώρες χωρίς να βαρεθείς. Το εξίσου εντυπωσιακό είναι ο τρόπος που πολλές φράσεις είναι διαμορφωμένες στις σελίδες του βιβλίου, ώστε να δίνουν μια οπτική αντίληψη της αίσθησης της εκάστοτε φράσης, κάτι που καθιστά το αφήγημα ακόμη πιο παραστατικό, και βυθίζει αναπόφευκτα τον αναγνώστη στην ανατριχιαστική αίσθηση της κάθε στιγμής.

Στο συγκεκριμένο βιβλίο η δυναμική της ιστορίας και η πλοκή, το αναπόδραστο του πεπρωμένου και η πρωτοποριακή μορφοποίηση του κειμένου καθιστούν τον αναγνώστη δέσμιο της Διώνης, σε απόλυτη ταύτιση με τον πρωταγωνιστή. Για τους λάτρεις του είδους, αλλά ακόμη και για αυτούς που δεν προτιμούν το μυθιστόρημα φαντασίας/αγωνίας/μυστηρίου, είναι μια μοναδική επιλογή, μια εμπειρία που δύσκολα ξεχνιέται.

Πολλά συγχαρητήρια στο συγγραφέα Μάριο Δημητριάδη και στον εκδοτικό οίκο Bell για την πολύ ωραία δουλειά. Ανυπομονούμε για τις επόμενες διηγηματικές εμπειρίες που σίγουρα έχει να μας προσφέρει και να μας ταξιδέψει σε άγνωστα μονοπάτια.

Nikos Patsarikas


Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2020

Η ΦΩΛΙΑ ΤΟΥ ΓΛΑΡΟΥ ΜΑΙΡΗ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ

 

Πολλά βιβλία που περιμένουν τη σειρά τους. Πολλά μέρη που δεν είχα ακόμη τη τύχη να βρεθώ. Πόσο ωραίο όταν ξεκινάς ένα βιβλίο και σε μεταφέρει στο μέρος που διαδραματίζεται. Ειδικά όταν είναι ένα νησί που θέλω τρελά να επισκεφτώ. Δεν έχω πάει ποτέ στη Μυτιλήνη, αλλά η συγγραφέας με ταξίδεψε εκεί πνευματικά. Αυτό είναι ένα από τα θετικά που είχα από την ανάγνωσή του.

Το βιβλίο "Η φωλιά του γλάρου" ήθελα πολύ να το διαβάσω. Έχω ξαναπεί για τη διαίσθησή μου που, ευτυχώς μέχρι τώρα, δεν με έχει διαψεύσει. Η συγγραφέας μας συστήνεται με το πρώτο της βιβλίο και παρόλο που είχα δει τις πληροφορίες του, όταν έφτασε στα χέρια μου χάρηκα πολύ με το μέγεθός του. Είχα πολύ καιρό να διαβάσω βιβλίο που να είναι μικρότερο από 200 σελίδες.
Το περιεχόμενό του όμως;
 
Βρισκόμαστε στη Μυτιλήνη, καλοκαίρι του 2017. Μια ναυαγοσώστρια βρίσκεται δολοφονημένη στην παραλία όπου εργάζεται και ο αστυνόμος Στέλιος Μπεργάκης καλείται να βρει τον δράστη. Το αστυνομικό τμήμα δεν είναι συνηθισμένο, μαθημένο σε δολοφονίες και έτσι δεν αργεί να φτάσει βοήθεια από την Αθήνα. Η αστυνόμος Όλγα Κουρτέλη, γεννημένη στη Μυτιλήνη και κάτοικος Αθήνας φτάνει σύντομα στο νησί. Γνωρίζονται με τον Μπετράκη από μικρά παιδιά και ο παλιός τους έρωτας ανεβαίνει στην επιφάνεια. Τίποτα όμως δεν μπαίνει πάνω από τη δουλειά τους.
Μετά από δύο ημέρες, και μια Αγγλίδα, εργαζόμενη ως εθελόντρια - ερευνήτρια σε μια ΜΚΟ στο καμπ της Μόριας, βρίσκεται νεκρή σε ένα πάρκο. Τα ΜΜΕ παίρνουν φωτιά, νέα στοιχεία όπως διακίνηση ναρκωτικών και κατασκοπεία έρχονται στο φως και οι αστυνόμοι είναι αποφασισμένοι να βρουν ποιος ή ποιοι είναι πίσω από τις δολοφονίες. Σύντομα έρχεται η στιγμή όπου ένα όπλο βρίσκεται στο καμπ της Μόριας και ένας πρόσφυγας, ύποπτος, ανακαλύπτεται σε μια ετοιμόρροπη στάνη κοντά στο καμπ.
 
Το οπισθόφυλλο και ο τίτλος του βιβλίου μου είχαν εξάψει την περιέργεια.
Το ομώνυμο τραγούδι των Locomondo μπαίνει σαν γρίφος στην πλοκή και κρατάει καλή παρέα στον αναγνώστη, ο οποίος προσπαθεί να βάλει όλα τα κομμάτια του παζλ στη σωστή σειρά μαζί με την ομάδα της αστυνομίας.
Γραφή απλή με ωραίο χιούμορ, περιγραφές που με έκαναν να βλέπω μπροστά μου τα μέρη όπου βρίσκονταν οι ήρωες, ωραία πλοκή που δεν κουράζει και δεν έχει κάτι το περιττό. Δεν έχει σκηνές με αίματα ή βία, η αγωνία ανεβαίνει όσο γυρνάνε οι σελίδες και τα κοινωνικά στοιχεία δένουν με την αστυνομική πλοκή. Βρήκα τους χαρακτήρες πολύ δυνατούς. Ένιωσα ότι έχουν ωραία χημεία μεταξύ τους και κάλλιστα θα μπορούσαν να είναι υπαρκτά πρόσωπα. Οι προσωπικές τους ιστορίες δεν καλύπτουν την αστυνομική πλοκή, και μαζί με τις ωραίες ατάκες με ηρεμούσαν από την δράση. Άλλο ένα θετικό για μένα ήταν τα απλά και όμορφα όνοματά τους. Πήρα μεγάλη χαρά όταν είδα πως μία ηρωίδα λέγεται Ασπασία.
Έφτασα στο τέλος συνειδητοποιώντας πόσο ταιριαστός είναι ο τίτλος και χωρίς να μου μείνουν αναπάντητα ερωτήματα.
 
Για πρώτο βιβλίο η Μαίρη Μαργαρίτη έκανε σπουδαία δουλειά. Η "Φωλιά του γλάρου" είναι ένα καθαρό αστυνομικό χωρίς σκηνές που σοκάρουν, κράτησε το ενδιαφέρον μου μέχρι το τέλος και το προτείνω σε όσους αγαπούν αυτό το είδος της λογοτεχνίας. Αστυνόμε Μπεργάκη, αστυνόμε Κουρτέλη ανυπομονώ να τα ξαναπούμε.
 
 
Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ
 
 


Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2020

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ-ΣΟΦΙΑ ΒΟΙΚΟΥ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

 Πόσο δυσβάσχατο είναι αλήθεια να μην έχεις κάνει ειρήνη με τις ίδιες σου τις ρίζες;

Ολόκληρη η ύπαρξη σου να αποτελεί για τους άλλους ένα βάρος και όντας αόρατος και παρείσακτος,να προσπαθείς απλά να δέχεσαι τον ρου των γεγονότων;

Η Λένη και ο Γιόχαν, είναι οι απόκληροι αυτής της σκληρής και συγκλονιστικής ιστορίας,που μοιράζονται έναν αδιάκοπο αγώνα με σκοπό να γιατρέψουν τις πληγές τους και να σκοτώσουν τα φαντάσματα του παρελθόντος.

Η μεταπολεμική Ελλάδα γίνεται ο καμβάς για ένα εξαίσιο αφήγημα,με ατόφια συγκίνηση, στο οποίο παρόν και παρελθόν εναρμονίζονται άψογα.

Η Sofia Voikou στήνει με απαράμιλλη δεξιοτεχνία ένα δυστοπικό σκηνικό με μελανά χρώματα και σε παρασύρει μέσα από τις ζωές των ηρώων της σε ένα εχθρικό και ασφυκτικό μικρόκοσμο.

Μνήμες που παραμένουν αναλλοίωτες στο πέρασμα του χρόνου και πράξεις που ζητούν επιτακτικά την συγχώρεση.

Ο αναγνώστης έρχεται αντιμέτωπος με τα αντικρουόμενα συναισθήματα των πρωταγωνιστών του μυθιστορήματος.

Άλλοι λαχταρούν μάταια το χάδι που τόσο στερήθηκαν και την ευλογία του να ανήκεις κάπου και άλλοι δίχως να εθελοτυφλούν, απαρνιούνται καθετί γνώριμο και ασφαλές, που στην ουσία βεβήλωσε την υπόληψη και την ψυχή τους.

Η συγγραφέας με έναν τρόπο τρυφερό και μαγικό, μας δίνει το εφαλτήριο να ανακαλύψουμε την ταυτότητα μας,να κάνουμε ανακωχή με τα λάθη των προηγούμενων γενεών επιλέγοντας να μην μας καθορίζουν, να αγαπήσουμε βαθιά και αληθινά και να ζήσουμε την ζωή μας στο έπακρο πριν να είναι πλέον αργά.

Κάποιες φορές στην τελική, όσο και να πασχίζεις να φύγεις μακριά από όσους και όσα σε πλήγωσαν,υπάρχει και μια φυγή που φαντάζει αδύνατη:να καταφέρεις να φύγεις μακριά από τον ίδιο σου τον εαυτό!

Μακράν, από τις ωραιότερες αναγνώσεις που μου χάρισα, σας προτρέπω ανεπιφύλακτα το ίδιο!

Pantelis Topalidis



Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΓΥΡΙΣΜΟΥ-Γ.ΜΠΡΟΥΣ ΚΑΜΕΡΟΝ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

 Ο Λούκας ενεργός φιλόζωος σώζει μια μέρα ένα κουταβάκι.

Της δίνει το όνομα Μπέλα,την υιοθετεί και γίνεται αναπόσπαστο μέλος της οικογένειας του.

Μέχρι που κάποιες αντίξοες συνθήκες τους χωρίζουν στα ξαφνικά και τότε ένα επικό ταξίδι ξεκινά για την Μπέλα.

Έως ότου έρθει η στιγμή που θα ξανασμίξει με τον άνθρωπο της.

Διαβάζοντας το συγκεκριμένο βιβλίο κάποιος μόνο κερδισμένος μπορεί να βγει.

Θα έρθει αντιμέτωπος με την καλοσύνη,την προσφορά και την υπέρμετρη δύναμη της θέλησης!

Όντας φιλόζωος πιστεύω ακράδαντα, πως αν δανειζόμασταν έστω και λίγα στοιχεία από την συμπεριφορά των ζώων, ίσως ο κόσμος μας γινόταν ένα κλικ καλύτερος!

Η Μπέλα λοιπόν μας παίρνει από το χέρι και σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση μας εξιστορεί με τρόπο όμορφο και παραστατικό,όλα εκείνα που την έκαναν να πετύχει το ουσιαστικά αδύνατο!

Ο συγγραφέας κάνει λόγο για επιζήμιες εξαρτήσεις και κατάφωρα άδικα νομοθεσίες, ουσιαστικά όμως πραγματεύεται εκείνους τους ισχυρούς δεσμούς που τελικά καμιά απόσταση δεν είναι ικανή να σπάσει.

Μια δίχως αμφιβολία,σπουδαία και βαθιά συγκινητική ιστορία που εξυμνεί το μεγαλείο της φιλίας και της συντροφικότητας και μας υπενθυμίζει ότι στο όνομα της πραγματικά ανιδιοτελούς αγάπης τα πάντα φαντάζουν εφικτά.

Δικαίως αυτό το συναρπαστικό μυθιστόρημα έγινε μπεστ σέλερ και μεταφέρθηκε και στην μεγάλη οθόνη με τον τίτλο Α dog's way home.

Απλά μην το προσπεράστε!

Pantelis Topalidis



ΕΠΤΑ ΨΕΜΑΤΑ-ΕΛΙΖΑΜΠΕΘ ΚΕΙ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ

 Η Τζέιν και η Μάρνι είναι αχώριστες φίλες από την ηλικία των έντεκα.

Μοιράζονται τα πάντα από χαρές και απογοητεύσεις, μέχρι που έρχεται η στιγμή που ερωτεύονται,παντρεύονται και οριοθετούν τις ζωές τους.

Έκτοτε τα πάντα μπαίνουν σε μια απρόσμενη τροχιά και ένας ιστός από καλοδουλεμένα ψέματα,στήνει ένα καθόλα ανατριχιαστικό σκηνικό!

Δύο ζωές άμεσα συνδεδεμένες,που η μία διευρύνεται και η άλλη συνεχώς συρρικνώνεται. 

Ο αναγνώστης έρχεται συνεχώς αντιμέτωπος με την αντίθεση μιας ήρεμης πληρότητας και ενός αρρωστημένου κενού.

Μια συμπαγής ομάδα της οποίας τα θεμέλια κλονίζονται.

Ένα πικάντικο δράμα παίρνει αλλοπρόσαλλες διαστάσεις που εγείρουν την περιέργεια και αναζωπυρώνουν τις φήμες.

Η υποτυπώδης ηρεμία δίνει την θέση της σε ένα συνεχόμενο πανικό.

Και οι αλλεπάλληλες ενδείξεις παλεύουν να γίνουν ακλόνητες αποδείξεις στην διελεύκανση ενός μυστηριώδους θανάτου.

Ο πυρήνας του σκοτεινού αυτού βιβλίου είναι μια φαινομενικά τέλεια φιλία.

Το επίκεντρο όμως, είναι η εμμονή και η σπαρακτική κραυγή για προσοχή και αγάπη.

Μέχρι που η αλήθεια, αποδεικνύεται πιο τρομακτική ακόμα και από την πιο νοσηρή φαντασία.

Ένα εντυπωσιακό ντεμπούτο,ένα ευφυές ψυχολογικό θρίλερ με φρενήρεις ρυθμούς!

Pantelis Topalidis



Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2020

ΜΟΤΕΛ 430-71 ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ

Κάποια βιβλία με κάνουν να θέλω να κλείσω τα παντζούρια κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το δωμάτιο που είμαι, να είναι μέσα στο σκοτάδι και το μόνο φως που χρειάζομαι να βγαίνει από το φωτάκι ανάγνωσης. Έτσι, μπαίνω πιο εύκολα στην ατμόσφαιρα και απολαμβάνω περισσότερο το διάβασμα. Ένα τέτοιο βιβλίο είναι και το "ΜΟΤΕΛ 430-71". Με πανέμορφο εξώφυλλο και με οπισθόφυλλο που ανυπομονούσα να ανακαλύψω τι κρύβει το εσωτερικό του.
Πρώτο βιβλίο του συγγραφέα κι ήμουν σίγουρη ότι θα το απολαύσω. Από που πήγαζε αυτή η σιγουριά; Ειλικρινά δεν ξέρω.
Κλείνοντάς το, είπα ένα μεγάλο μπράβο στη διαίσθησή μου.

Βρισκόμαστε στο έτος 1771 και ακολουθούμε έναν νεαρό άντρα σε μια αποστολή που του ανέθεσε ο ιδιοκτήτης του παλαιοπωλείου στο οποίο εργάζεται. Ο γερό Ζακ δεν είναι και το πιο ήρεμο αφεντικό που υπάρχει. Αλκοολικός και δύστροπος φροντίζει συχνά να υπενθυμίζει στον πρωταγωνιστή μας σε ποιον οφείλει που έχει ένα πιάτο φαΐ και ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του. Η αποστολή δεν είναι εύκολη. Θα πρέπει να φτάσει με τα πόδια σε μια μακρινή περιοχή, να ψάξει να βρει κάποια παλαιά αντικείμενα από ένα παλαιοπωλείο που ακούγεται ότι έχει κλείσει, και να τα πάει στο αφεντικό του. Ο δρόμος είναι τρομακτικός και δεν σταματά να νιώθει τον κίνδυνο, μέχρι τη στιγμή που φτάνει σε ένα εγκαταλελειμμένο μοτέλ. Η διάθεσή του ανεβαίνει και πιστεύει ότι επιτέλους θα ξεκουραστεί. Χτυπάει την πόρτα και από εκεί κι ύστερα, χωρίς να έχει ούτε μια υποψία για αυτό, θα ζήσει μια επίγεια Κόλαση. Η περιπλάνησή του έχει μόλις αρχίσει.
Το γρήγορο χτυποκάρδι μου, σαν αναγνώστρια, αρχίζει.

Βλέποντας το εξώφυλλο ήθελα ο συγγραφέας να με κάνει να μπω μέσα στην πλοκή και στην ατμόσφαιρα του βιβλίου. Και χάρη στην γραφή του τα κατάφερε. Η αφήγηση είναι σε τρίτο πρόσωπο από τη μεριά του ήρωα και αυτό που είχα καιρό να δω σε βιβλίο είναι οι λιγοστοί διάλογοι. Το συνειδητοποίησα έπειτα από αρκετές σελίδες και αυτό γιατί οι περιγραφές του είναι πολύ δυνατές, πολύ ζωντανές. Δεν με έκανε να τους αναζητήσω. Ένιωθα το κρύο, την υγρασία, έβλεπα μπροστά μου το μοτέλ κι ό,τι ζούσε ο πρωταγωνιστής.
Τα κεφάλαια είναι μικρά και τα σημεία στα οποία σταματάνε, με έκαναν να γυρνώ τις σελίδες με αγωνία.
Παρόλο που δεν μαθαίνουμε το όνομά του ήρωα, ήρθα κοντά του, με έκανε να νιώσω συμπόνια, οργή, θλίψη, αλλά και ζεστασιά και ελπίδα. Με έκανε να σηκωθώ και να χαζέψω τη βιβλιοθήκη μου, να χαϊδέψω τις ράχες των αγαπημένων μου βιβλίων και στο τέλος με συγκίνησε. Από ένα σημείο και μετά, λόγω μιας λέξης, η ανάγνωση συνέχισε υπό τον ήχο ενός συγκεκριμένου αγαπημένου metal συγκροτήματος..
Το κυριότερο και κάτι που με εξέπληξε ευχάριστα είναι ότι δεν με κούρασε ούτε μια παράγραφος. Βοηθάει σε αυτό και το μέγεθος του βιβλίου. Ο συγγραφέας φρόντισε να μην βάλει περιττές περιγραφές γεμίζοντας σελίδες χωρίς λόγο. Είναι τόσο όσο πρέπει.

Πρώτη συγγραφική προσπάθεια που μου άφησε θετικές εντυπώσεις και με έκανε να αλλάξω αιώνα όσο μου κρατούσε συντροφιά.

 

 Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ 

 


 

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2020

ΤΙΡΚΟΥΑΖ ΡΕΝΑ ΡΩΣΣΗ-ΖΑΪΡΗ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Μετά από αρκετά χρόνια αναγνωστικής αποχής από τα βιβλία της κυρίας Ζαΐρη γιατί ένιωθα πως πλέον δεν είμαι αυτού του είδους, έχοντας όμως στα πολύ αγαπημένα μου κάποια βιβλία της όπως τα "Αγαπώ θα πει χάνομαι" και "Κόκκινο κοράλλι", μου έκανε κλικ από την πρώτη στιγμή που διάβασα το οπισθόφυλλο το τελευταίο της βιβλίο με τίτλο "ΤΙΡΚΟΥΑΖ".
Η συγγραφέας με την τρυφερή γραφή της, αυτή που δεν λείπει σε κανένα της βιβλίο και αντικατοπτρίζει και τον χαρακτήρα της, μας μιλάει για τρεις γυναίκες που η μοίρα τις έκανε αδερφές. Τρεις εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες. 

Η Κλέλια, δυναμική γιατί οι καταστάσεις την ανάγκασαν να γίνει έτσι, παίρνει τη ζωή στα χέρια της από νωρίς, ψάχνει την αγάπη αλλά και την ανεξαρτησία της, νιώθει την ανάγκη να είναι ελεύθερη από δεσμά και υποχρεώσεις άλλων. Ταξιδεύει μέχρι την άλλη μεριά της γης, εδώ η συγγραφέας μας χαρίζει ένα φανταστικό ταξίδι στην Καραϊβική μέσα από τις περιγραφές της(κάτι που ειδικά αυτό το καλοκαίρι το είχα μεγάλη ανάγκη) και εκεί γνωρίζει έναν μυστηριώδη άνδρα, τον Στέφανο, που θα την εντυπωσιάσει αλλά και θα τη φέρει σε σημείο καμπής στη ζωή της!
Η Ερατώ, δύστροπη γιατί φοβάται να δείχνει τα συναισθήματα της. Μαθαίνει σε τρυφερή ηλικία μια αλήθεια που τη συγκλονίζει. Αναζητάει πάντα κάποιον για να στηρίξει τη ζωή και τα όνειρα της αφού δεν έχει μάθει να αγαπάει τον εαυτό της η ίδια. Σε ένα κρίσιμο σημείο μπαίνει στη ζωή της ο Στέφανος και τη σαρώνει!
Και η μικρότερη, η Μάιρα. Ντελικάτη, σαν μια μικρή νεράιδα, σαν από άλλο κόσμο φτιαγμένη. Από τότε που θυμάται τον εαυτό της έχει κάποιες ιδιαιτερότητες, χάρισμα αλλά και κατάρα αφού πολλοί την θεωρούν αλλοπαρμένη και την αποφεύγουν. Προτιμάει τη φύση και τα λουλούδια της από τους ανθρώπους. Ένα κορίτσι γεμάτο από ενσυναίσθηση. Ο Στέφανος μπαίνει στη ζωή της με τον πιο άσχημο τρόπο!
Πώς θα τελειώσει η ιστορία τους; Θα αφήσουν τα προβλήματα της μεταξύ τους σχέσης, οι τρεις αδερφές, πίσω για να γιατρέψουν τις πληγές τους ή θα κάνουν τα ίδια λάθη; Θα βρουν επιτέλους το αντίδοτο του μίσους που θα τους θρέψει ο Στέφανος, που δεν είναι άλλο από την αγάπη;
Ένα βιβλίο γεμάτο από συναισθήματα, η κυρία Ζαΐρη ξέρει άλλωστε να μεταφέρει τον ψυχικό κόσμο του ήρωα της στον αναγνώστη. Αν αγαπάτε την πένα της διαβάστε το οπωσδήποτε! Θα σας κάνει, όπως έκανε και εμένα, να μη θέλετε να το αφήσετε από τα χέρια σας!

Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ.


 

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2020

Η ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΥΘΡΟΝΑ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΡΙΚΑΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ

Βλέποντας τον τίτλο "Η πράσινη πολυθρόνα" το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό είναι πόσο περίεργος είναι, όμως, διαβάζοντας το οπισθόφυλλο η υπόθεση μου άρεσε. Περνώντας μπροστά από τη βιβλιοθήκη μου και ψάχνοντας με ποιο βιβλίο να συνεχίσω, το κοιτούσα.... με κοιτούσε.... κι έλεγα "χχμμμ". Ώσπου είπα ότι τώρα είναι η ώρα του να το διαβάσω.

Μέσα στις πρώτες τρεις σελίδες αναμνήσεις γέμισαν το μυαλό μου. Αναμνήσεις από τα οικογενειακά τραπέζια. Η μυρωδιά των φαγητών που ετοίμαζαν οι γιαγιάδες μου. Η γεύση τους. Σαν να ήμουν καθισμένη στο τραπέζι αντί στον καναπέ, μικρή αντί μεγάλη. Αχ αυτά τα κεφτεδάκια σου γιαγιά! Αχ αυτές οι πίτες σου γιαγιά! Και μετά, να μπαίνω στη θέση της πρωταγωνίστριας.

Έχω σκεφτεί αρκετές φορές πως θα ήταν αν θα μπορούσα να ζήσω ξανά από την αρχή τη ζωή μου. Θα έπαιρνα τις ίδιες αποφάσεις; Θα είχα τη δύναμη να αλλάξω κάποια λάθη που έχω κάνει; Θα τολμούσα να κάνω πράγματα που δεν τόλμησα, μόνο και μόνο για να δω αν διάλεξα σωστά; Αυτό ζει η κυρία Έλλη. Πεθαίνει και αρχίζει η ζωή της ξανά, από μια συγκεκριμένη μέρα όμως, κι έχοντας όλες τις αναμνήσεις των προηγούμενων ζωών της. Το μέλλον είναι μπροστά της ξανά και μπορεί να ζήσει πράγματα καινούρια. Μα αν αλλάξει μια απόφαση και λόγω αυτής δεν γνωρίσει την καλύτερη της φίλη; Τον άντρα της; Κι αν δεν γνωρίσει τον άντρα της, δεν θα γεννηθούν τα παιδιά της, τα εγγόνια της. Πραγματικό ή συνειδησιακό έγκλημα; Κι όλο αυτό είναι τύχη, κατάρα ή και τα δύο; Και πώς θα καταφέρει να το σταματήσει; Στην αρχή το απολαμβάνει, μα στην συνέχεια κουράζεται να ζει την ίδια ζωή και παίρνει την απόφαση να την αλλάξει. Έτσι, οι απόψεις που έχει για την φιλία, τον έρωτα, την ευτυχία, τον θάνατο θα διαμορφώνονται ανάλογα με το τι βιώνει. Την μία φιλόλογος, την άλλη γιατρός. Την μία μαθήτρια σε δημόσιο δημοτικό της Αθήνας και την άλλη σε ειδικό σχολείο για χαρισματικά παιδιά στην Γαλλία. Την μία θα έχει πολύ καλή σχέση με την μητέρα της, την άλλη όχι. Άραγε τη ζηλεύετε ή όχι; Και τι σχέση έχει αυτή, η πράσινη πολυθρόνα με όλα αυτά; Έχει και είναι σημαντική, ειδικά για την κυρία Έλλη.

Ο συγγραφέας με γραφή απλή, αλλά όχι απλοϊκή και με έρευνα ,που φαίνεται, ανακατεμένη με μυθοπλασία έγραψε ένα πρωτότυπο βιβλίο. Παρόλο που δεν ήξερα που θα με βγάλει, συνειδητοποίησα ότι οι σελίδες γυρνούσαν χωρίς να το καταλαβαίνω, πήγαινα μαζί με τις εξελίξεις. Λίγο προς στη μέση ένα σημείο με κούρασε, αλλά είχα μπει για τα καλά στις ζωές της πρωταγωνίστριας και δεν ήταν τόσο σημαντικό ώστε να με κάνει να βγω. Αυτό που με κέρδισε απόλυτα όμως, είναι οι εικόνες του. Όλο το βιβλίο είναι εικόνες. Κάποιες όμορφες, άλλες άσχημες, αλλά είναι όλες πολύ δυνατές. Χαμογέλασα, συγκινήθηκα, σκέφτηκα τι θα έκανα στη θέση της κυρίας Έλλης, κι έχοντας έρθει κοντά της, έχοντας προβληματιστεί μαζί της, δε μπορούσα να μη σκεφτώ και κάποιες δικές μου επιλογές.

Αναρωτιόμουν πως θα τελείωνε η ιστορία... Η τελευταία σελίδα με βρήκε συγκινημένη.

 

Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ

 


 

Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2020

ΚΑΘΕ ΜΥΣΤΙΚΟ ΣΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΜΤΣΙΟΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL

Η πρώτη λέσχη ανάγνωσης Bell Θεσσαλονίκης (και πρώτη γενικά για μένα) ξεκίνησε με την Εξημέρωση του Γιώργου Δάμτσιου. Ήταν κάτι καινούριο και ήθελα η αρχή να είναι με ένα βιβλίο που μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Είχα τόσο άγχος! Όλα πήγαν καλά όμως, καλύτερα κι από καλά, και αυτό που δε θα ξεχάσω είναι η στήριξη του συγγραφέα στην καινούρια προσπάθειά μας. Δέχτηκε και να είναι παρόν, αλλά και να μας δώσει λίγα ψιχουλάκια για το τρίτο βιβλίο της σειράς "Ευγενείς Άγριοι".
Με αυτά τα ψιχουλάκια και το πως ο συγγραφέας πίστευε σε αυτό το βιβλίο η περιέργειά μου όλο και μεγάλωνε και απλά το περίμενα πώς και πώς. Και φρόντισε να με δικαιώσει για όλη αυτή την αναμονή και να κάνει το "Κάθε μυστικό σου" το αγαπημένο μου της σειράς. Μέχρι τώρα γιατί είμαι σίγουρη ότι στο μέλλον θα με βάλει σε δίλημμα και δεν θα μπορώ να αποφασίσω εύκολα.

Από τον πρόλογο, έκανε τον αναγνωστικό συναγερμό μου να αρχίσει να χτυπάει και ήξερα ότι θα διαβάσω κάτι πολύ καλό. Εκεί, έβαλα τον σελιδοδείκτη, έκλεισα το βιβλίο και άνοιξα το Spotify. Rotting Christ - Heaven and hell and fire και ξεκίνησα.
Έξι άγνωστοι μέσα σε έξι ξεχωριστά κελιά σε ένα υπόγειο. Φαίνονται άνθρωποι της διπλανής πόρτας μα ο καθένας κρύβει μέσα του ένα ανατριχιαστικό μυστικό. Μυστικά που ο Εξαγνιστής έχει μάθει και θα τους βάλει να πάρουν μέρος σε ένα παιχνίδι επιβίωσης. Ο θάνατος σου η ζωή μου.
Δεν θέλω να πω περισσότερα. Είναι από τα βιβλία που ο αναγνώστης αξίζει να χωθεί στις σελίδες του και να χαθεί στο κόσμο που δημιούργησε ο συγγραφέας.

Από τις πρώτες σελίδες άρχισα να νιώθω την κλειστοφοβική ατμόσφαιρα. Να νιώθω ότι είμαι κλεισμένη κι εγώ σε αυτό το υπόγειο και να βλέπω τις εξελίξεις να προχωρούν μπροστά στα μάτια μου. Από τις πρώτες σελίδες κατάλαβα ότι δεν θα το άφηνα εύκολα από τα χέρια μου. Βοηθάνε πολύ η γραφή, το ότι τα κεφάλαια είναι μικρά, και ότι σταματούν σε σημείο που λες "α ένα κεφάλαιο ακόμη και μετά θα πλύνω τα πιάτα", και ο τρόπος που είναι χωρισμένα. Εναλλάξ από τη μία ο Εξαγνιστής, ένας φοβερός χαρακτήρας που με την ενδυμασία του και τη συμπεριφορά του με ανατρίχιαζε. Οι έξι άγνωστοι έπρεπε να κάνουν ό,τι έλεγε αλλιώς θα υπήρχαν συνέπειες. Από την άλλη ο (αγαπημένος για μένα) ιδιωτικός ερευνητής Τζορτζ Ντόρμερ που έχει αναλάβει να ερευνήσει την υπόθεση μιας γυναίκας που δέχεται εκβιασμό. Και τέλος τα κεφάλαια "Παλιότερα" που διαβάζοντάς τα το στομάχι μου σφιγγόταν.
Τα κομμάτια του παζλ σιγά σιγά έμπαιναν στη θέση τους, ο συγγραφέας με πήγαινε ακριβώς εκεί που ήθελε. Σελίδα τη σελίδα η ένταση μεγάλωνε και η αγωνία, ειδικά στις τελευταίες είκοσι σελίδες, έφτασε την κορυφή. Τελειώνοντάς το, κατάλαβα πόσο καλό ήταν που ο Λούκα έμεινε για λίγο στην άκρη και πόσο ωραίο που το είδος ανάμεσα στα βιβλία της σειράς αλλάζει. Είναι ένα εθιστικό αστυνομικό θρίλερ, σκοτεινό που κάποιες στιγμές με έκανε να νιώθω τρόμο. Μου άρεσε ο τρόπος που είναι ενσωματωμένα κάποια μηνύματα. Δεν κλέβουν από τη πλοκή και της δίνουν κάτι παραπάνω.
Ο επίλογος είναι φοβερός και αυτή τη φορά περιμένω με μεγαλύτερη ανυπομονησία το επόμενο.
Δεν μπορώ να παραβλέψω τις περιγραφές της Νάουσας. Ένας τόπος που θα επισκεφθώ με την πρώτη ευκαιρία.

Οι Ευγενείς Άγριοι ήρθαν για να μείνουν και παίρνω μεγάλη χαρά όταν γεμίζουν τη βιβλιοθήκη μου.

 

Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ

 


 

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2020

ΔΕΞΙ ΚΙΤΡΙΝΟ ΛΟΥΣΤΡΙΝΙ-ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΤΕΚΟΥ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

 Δεξί κίτρινο λουστρίνι

Θεμελίνα και Χριστίνα.

Ένα ζευγάρι κίτρινα λουστρίνια επισφράγισε την αδελφική τους φιλία, το ίδιο όμως αυτό ζευγάρι τις χώρισε με

τρόπο ξαφνικό και ολέθριο.

Η συγγραφέας με έκδηλη ευαισθησία και ισχυρή παραστατικότητα μας μεταφέρει στην Κάλυμνο της Ιταλικής κατοχής,στην προπολεμική Γαλλία και στα ζοφερά χρόνια του πολέμου.

Ένας άρρηκτος δεσμός καλύπτει και γλυκαίνει τον φόβο,τις στερήσεις και τις απώλειες.

Οι φριχτές εικόνες μιας ανίερης πράξης ταλανίζουν βασανιστικά τον νου και την ψυχή!

Μια απειλητική σκιά σπέρνει την ανασφάλεια και τον πανικό. 

Και το Τέρας με προσεκτικά μελετημένες κινήσεις εξουσιάζει ανίσχυρες υπάρξεις, με όπλο την παντοδυναμία του.

Οι αναμνήσεις του τόπου, γίνονται η πολυπόθητη δικλείδα ασφαλείας.

Και κάθε ψήγμα ελπίδας μετουσιώνεται σε κινητήριο δύναμη. 

Η Ιφιγένεια Τέκου πραγματεύεται την ζωή και τον θάνατο,μάχεται επιδέξια την βία και τον ρατσισμό και εξυμνεί την σπουδαιότητα της αληθινής φιλίας!

Ο αναγνώστης με το πέρας της ιστορίας,θα έρθει αντιμέτωπος με την έννοια της αγάπης, εκείνης που παραδίνεσαι άνευ όρων και εκείνης που κάποιες φορές είναι αναγκαίο να την αφήσεις, στο όνομα της προστασίας όσων νοιάζεσαι και πονάς.

Ένα σπουδαίο μυθιστόρημα,που έρχεται να επιβεβαιώσει πως όσα και να έχεις χάσει στην ζωή,πάντα θα μένεις έκπληκτος με όλα αυτά που κερδίζεις στην επόμενη στροφή!

Pantelis Topalidis



ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΔΕΝ ΚΑΥΓΑΔΙΖΕΙ ΠΙΑ-ΓΙΩΤΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΕΔΡΟΣ

Το ζευγάρι απέναντι δεν καυγαδίζει πια

Η Βέρα και ο Γιάννης ζουν έναν ανέλπιστα κεραυνοβόλο έρωτα που οδηγεί μετά από σύντομο χρονικό διάστημα στην γαμήλια ένωση τους.

Ο γάμος τους και ο ερχομός του παιδιού τους, αλλάζει τα πάντα με τρόπο απίστευτα δραματικό.

Η Giota Gargala επιχειρεί με εξαιρετική μαεστρία να ρίξει φως στην πάντα επίκαιρη ερωτική σχέση δύο ανθρώπων.

Φως που κάποιες φορές μπορεί να μετατραπεί και στο πιο ισχυρό σκοτάδι.

Και η καθόλα ζηλευτή τύχη μετουσιώνεται σε έναν ασύλληπτα άδικο εφιάλτη.

Η συγγραφέας με την αιχμηρή,διεισδυτική και άμεση ματιά της προάγει την δύναμη του παράφορου έρωτα και καταλήγει στον αναπόφευκτο κατακερματισμό του! 

Ο αναγνώστης έρχεται αντιμέτωπος με  ματαιωμένες προσδοκίες και με επιφανειακές επιτυχίες, που αντικαθιστούν τα ανεκπλήρωτα των άλλων.

Και μέσα σε όλα αυτά, κάνει την εμφάνιση του εκείνο το ελάχιστο ψήγμα ελπίδας που θα σε σώσει από το συνεχές κύμα οδύνης που απειλεί να σε καταπιεί σαν κινούμενη άμμος.

Η ίδια η ζωή όμως,με τα γυρίσματα και τις ανατροπές της τείνει να δώσει απάντηση σε όλα εκείνα τα βασανιστικά ερωτήματα που χάσκουν σαν κακοφορμισμένες πληγές!

Άριστη χρήση της γλώσσας,εξαίσιες μεταφορές, πανέξυπνη αίσθηση του χιούμορ και αυθεντική συγκίνηση είναι απολαυστικά διάχυτα στην εξέλιξη της ιστορίας.

Ένα ευφυές, σύγχρονο και καλογραμμένο μυθιστόρημα, που πάνω από όλα έχει σκοπό να υμνήσει την σπουδαιότερη αγάπη όλων:εκείνη της μάνας!

Μια αγάπη αναντικατάστατη που έχει μάθει να περνάει ακόμα και μέσα από Συμπληγάδες πέτρες!

Pantelis Topalidis