ΣΗΨΗ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΧΑΝΤΖΙΑΡΑ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΥΦΑΝΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΤΣΟΥΚΑΛΑ

 Μετά το πολύ καλό συγγραφικό ντεμπούτο της, η Μαργαρίτα Χαντζιάρα επιστρέφει με το δεύτερο βιβλίο, στο οποίο πρωταγωνιστεί και πάλι η αρχιεπιθεωρήτρια Έμιλυ Χατζηπέτρου. Νέο συγγραφικό σπίτι, οι εκδόσεις Κύφαντα είναι γνωστές για το ποιοτικό χαρτί που χρησιμοποιούν και για τις επιμέλειές τους, οπότε ήδη σαν αναγνώστρια ήξερα ότι στα χέρια μου κρατάω ένα πολύ καλό βιβλίο.
Δυνατός τίτλος, δυνατό εξώφυλλο κι ήμουν σίγουρη, αφού η γραφή της με είχε κερδίσει ήδη, πως με περίμενε μια δυνατή και άρτια υπόθεση.
Το κινητό της αρχιεπιθεωρήτριας Έμιλυ Χατζηπέτρου χτυπά, η δουλειά την καλεί. Άγρια δολοφονημένος έχει βρεθεί ο Μάθιου Γουάιτ, ο πιο αστείος άνθρωπος του Ηνωμένου Βασιλείου. Το πτώμα του έχει τόσες μαχαιριές που με τη πρώτη ματιά κάνει σαφές το πόση οργή ένιωθε ο δολοφόνος απέναντι του. Την έρευνα θα αναλάβει η Χατζηπέτρου με την ομάδα της, όμως σύντομα, θα κάνει την εμφάνισή του και ο επιθεωρητής ΜακΝτόνελ, με τον οποίο δεν ξεκινά καλά η συνεργασία τους. Οι πρώτες αρμοδιότητες μοιράζονται, η έρευνα ξεκινά και δεν αργεί να βρεθεί δολοφονημένος και ο Κέβιν Μπράουν, ο μάνατζερ του Γουάιτ. Σε αντίθεση με τον πρώτο φόνο, εδώ ο δολοφόνος κυριαρχήθηκε από θεατρικότητα με έναν τρόπο, ο οποίος γεννά ερωτήματα στους αστυνομικούς. Τιμωρία; Υπόκοσμος; Μήνυμα για παραδειγματισμό σε κάποιον τρόπο; Είναι ένας ή δύο οι δολοφόνοι;
Παράλληλα, η Άννα, η δίδυμη αδερφή της Έμιλυ, μετά τα γεγονότα του πρώτου βιβλίου, σκέφτεται τόσο με το μυαλό όσο και με τη καρδιά πως θα συνεχίσει με την επαγγελματική της ζωή. Μια συζήτηση με τον πατέρα της, κύριο Τομ, θα την βγάλει από τις άσχημες σκέψεις, μέχρι να χτυπήσει το κουδούνι. Ανοίγει κι ένας άγνωστος άντρας με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του θα την τρομάξει. Ειδοποιείται η σήμανση, η αδερφή της και μερικές στιγμές αργότερα το κινητό της θα χτυπήσει. Θα το σηκώσει η Έμιλυ και το μόνο που ακούει είναι μια ανάσα. Μια περίεργη ανάσα. Έχουν κάποια σχέση ο άγνωστος με αυτόν που έκανε τη κλήση; Τι θέλουν από την Άννα και γιατί;
Η Μαργαρίτα Χαντζιάρα, με πήρε από την ζεστή Θεσσαλονίκη και με πήγε σε ένα κρύο και σκοτεινό Λονδίνο. Για άλλη μια φορά φαίνεται πόση έρευνα έχει κάνει. Από τις περιγραφές μέχρι τους βαθμούς των αστυνομικών είναι ορατή η θέλησή της να δώσει στο αναγνωστικό κοινό ένα βιβλίο με τις ακριβείς συνθήκες του Λονδίνου, ώστε να μη μας ξενίζει τίποτα. Γραφή εξαιρετική, από το πρώτο κεφάλαιο μου έδωσε να καταλάβω ότι θα διαβάζω και ταυτόχρονα θα βλέπω τις εικόνες να περνούν από μπροστά μου κινηματογραφικά. Αφήγηση με ρυθμό που δεν πέφτει, πλοκή σφιχτοδεμένη χωρίς κενά και κοιλιά, περιττές περιγραφές δεν βρήκα. Μικρά κεφάλαια που εντείνουν την αγωνία και το μυστήριο, αγαπημένα αυτά με τις σκέψεις του δολοφόνου και ξεχώρισα το κεφάλαιο 26. Δομημένοι, ρεαλιστικοί χαρακτήρες που θα μπορούσαν να ζουν δίπλα μας και ατμόσφαιρα άκρως ταιριαστή με την πόλη και την πλοκή του βιβλίου.
Το κερασάκι στην τούρτα ότι σε συνδυασμό με την αστυνομική πλοκή, η Χαντζιάρα θίγει και κοινωνικά ζητήματα που ακούμε για αυτά καθημερινά. Διαφθορά, βία, υποκρισία, το ζήτημα της αναδοχης και της υιοθεσίας.
Η Έμιλυ έχει γίνει αγαπημένη χαρακτήρας (πόσο την αγαπώ όταν πίνει το τσάι της) και συμφωνώ σχεδόν με όλα τα λεγόμενά της. Κλείνοντας το βιβλίο σκέφτηκα πόσα έχει να δώσει η συγγραφέας στην ελληνική αστυνομική λογοτεχνία. Ανυπομονώ για τη συνέχεια. Έμιλυ, Άννα, κύριε Τομ εις το επανιδείν! Μαργαρίτα, πολλά συγχαρητήρια!

 

Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ