ΤΑ ΦΤΕΡΩΤΑ ΣΑΝΔΑΛΙΑ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΑΛΕΞΙΑΔΗΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΤΣΟΥΚΑΛΑ

 Πόση ηρεμία και πόση ζεστασιά μου έβγαλαν τα χρώματα στο εξώφυλλο την πρώτη φορά που έπιασα "Τα φτερωτά σανδάλια" . Μαζί με το μικρό του μέγεθος και το οπισθόφυλλο που με τράβηξε από την πρώτη στιγμή, δεν άργησε να μπει στη βιβλιοθήκη μου.
Είναι η μέρα που ο Φοίβος έχει γενέθλια, κλείνει τα δέκα και φυσικά, όλο του το είναι λάμπει από ευτυχία. Περιμένει τους φίλους και συμμαθητές του για να ξεκινήσει το πάρτι. Μυρωδιές από τυροπιτάκια με γραβιέρα Νάξου και σπιτική πίτσα κατακλύζουν το σπίτι, αλλά και τον αναγνώστη. Καπελάκια περιμένουν να στολίσουν παιδικά κεφάλια. Η ώρα περνάει μα κανένα παιδί δεν εμφανίζεται. Το κουδούνι παραμένει σιωπηλό. Έτσι, το χαμόγελο του Φοίβου σιγά σιγά φθείρεται και τη θέση του παίρνει η απογοήτευση. Νιώθει ότι είναι βάρος, δεν καταλαβαίνει γιατί συμβαίνει αυτή η περιθωριοποίηση, γιατί οι σχέσεις με τους γύρω του είναι τόσο δύσκολες. Οι σκέψεις του τρέχουν... Πρέπει να βρεθεί μια λύση... Κι αυτή δεν αργεί να δημιουργηθεί μέσα στο μυαλό του.
Τα "Φτερωτά σανδάλια" είναι μια τρυφερή και ανθρώπινη ιστορία, η οποία περνάει ένα δυνατό μήνυμα με όμορφο τρόπο και χωρίς περιττές λέξεις. Εξαιρετική γλώσσα, πρωτοπρόσωπη αφήγηση, η οποία με έκανε να κάθομαι δίπλα στον Φοίβο, να του κρατάω το χέρι και να νιώσω οικεία με αρκετούς χαρακτήρες. Η δύναμη της φιλίας, η αγάπη που φαίνεται με πράξεις. Χαμογέλασα, θύμωσα, συγκινήθηκα, (αχ αυτές οι τελευταίες σελίδες) κι όλα αυτά τα συναισθήματα με έκαναν να κλείσω το βιβλίο απίστευτα ικανοποιημένη και να το τοποθετήσω με χαμόγελο πίσω στη βιβλιοθήκη μου. Πόσο πιο όμορφος θα ήταν ο κόσμος μας αν δεν κοιτούσαμε μόνο τη βολή μας, αν μαθαίναμε να μη κρίνουμε, αν μαθαίναμε την αποδοχή. Γιατί δεν υπάρχει διαφορετικό. Όλοι είμαστε διαφορετικοί, όλοι είμαστε μοναδικοί και όλοι είμαστε ίσοι. Αλληλεγγύη και σεβασμός. Σεβασμός.
Μικρό σε μέγεθος αλλά μεγάλο σε σκέψεις και προβληματισμούς. Ο Στέφανος Αλεξιάδης, ήρθε για να μείνει. Είχε όρεξη για δουλειά και αγάπη και αυτό φαίνεται στο πρώτο του βιβλίο. Πολλοί περιμένουμε το επόμενό του κι είμαι σίγουρη ότι κι εκείνο θα συζητηθεί πολύ. Μέχρι τότε, κι έπειτα από τότε, ας φοράμε τα φτερωτά μας σανδάλια κάθε φορά που τα χρειαζόμαστε.

 

 

Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ