Παρασκευή 8 Σεπτεμβρίου 2017

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ: ΠΑΣΧΑΛΙΑ ΤΡΑΥΛΟΥ


Πείτε μας λίγα λόγια για το καινούργιο σας βιβλίο και για τους ήρωές του. Υπήρξε κάποιος που σας δυσκόλεψε; Κάποιος που αγαπήσατε περισσότερο ή λιγότερο;

Μπορεί στο πρώτο επίπεδο το βιβλίο «Φιλί στα μάτια» να αναφέρεται σε μια απαγορευμένη αγάπη, όμως απέχει πολύ απ’ το να αποτελεί την επιδερμική προσέγγιση ενός έρωτα. Οι ήρωες έχουν μια μεγάλη ψυχοσυναισθηματική δυναμική και το βιβλίο, μια κινηματογραφική ατμόσφαιρα και εξωτερική, γρήγορη εξέλιξη. Κεντρικοί άξονες γύρω από τους οποίους περιστρέφεται είναι η ένοχη σιωπή, η αέναη σύγκρουση του καλού με το κακό και οι συνέπειες κάθε μορφής βίας που ασκείται διαχρονικά πάνω στις γυναίκες. Οι ήρωες μοιάζουν αλλά δεν είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας καθώς υπηρετούν την κεντρική ιδέα του βιβλίου που δεν είναι άλλη από την ανάδειξη μιας κοινωνίας με έντονες σχέσεις εξουσίας. Οι ηρωίδες δε, προσωποποιούν κατηγορίες γυναικών που καθεμιά τους έχει υποστεί ένα ή περισσότερα είδη βίας. Κορυφαίος ωστόσο ήρωάς μου είναι ο Ιβάν που καταφέρνει να μεταπηδήσει από το απόλυτο κακό στο απόλυτο καλό. Αυτός αφήνει το πιο σπουδαίο μήνυμα. Με δυσκόλεψε η σύνθεση μιας τέτοιας ψυχοσύνθεσης και η αιτιολόγηση μιας τέτοιας τέτοιας καταλυτικής μεταστροφής.

Πώς νιώθετε κάθε φορά που ξεκινάτε τη συγγραφή ενός βιβλίου; Γνωρίζεται σίγουρα  την αρχή. Τι γίνεται όμως με την κατάληξή του; Είναι γνωστή  για  εσάς γιατί ακολουθείτε μια καθορισμένη πορεία και μένετε σταθερή στην αρχική σας ιδέα; Ή αυτή η πορεία μπορεί ανά πάσα στιγμή να αλλάξει;

Η γραφή είναι περιπέτεια. Ίσως αν γνώριζα κάθε φορά τι θα αντιμετώπιζα γράφοντας ένα βιβλίο, ή αν ήξερα τι θα γράψω απ’ την αρχή ως το τέλος δίχως να δεχτώ καμία επιρροή, καμία έξωθεν ή έσωθεν ανατροπή από την εξέλιξη των ηρώων, να μην έγραφα. Αντιθέτως, ξεκινώ με μια ιδέα που ανοίγει, εξελίσσεται και απλώνει με την πρωτοβουλία των χαρακτήρων που δημιουργώ. Οι ήρωες συχνά δημιουργούνται πρώτοι και στη συνέχεια γράφουν την ιστορία τους. Οι προσωπικότητές τους και οι ζυμώσεις που αυτοί υπομένουν στην πορεία της ιστορίας, καθορίζουν και την ιστορία. Μου αρέσει απίστευτα να με εκπλήσσουν και να με καθοδηγούν.

Ποιο από τα βιβλία σας κρατά ξεχωριστή θέση στην καρδιά σας και γιατί?

Κάθε φορά που τελειώνει ένα βιβλίο, κλείνει και ένας κύκλος αυτοπραγμάτωσης. Τα βιβλία μου με ωριμάζουν. Είναι ταξίδια που μου αφήνουν πολύτιμα αποστάγματα αναμνήσεων όχι μόνο σχετιζόμενων με την ίδια τη συγγραφή αλλά και με γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στον περίγυρό μου κατά την περίοδο που τα έγραψα. Θα ξεχωρίσω λοιπόν τον Γυάλινο χρόνο, μια ιστορία αναφερόμενη σε μια καρκινοπαθή, αφού την περίοδο που το έγραψα, βίωνα την απώλεια μιας πολύτιμης φίλης.

Όταν ξεκινάτε τη συγγραφή απομονώνεστε; Ποιες ώρες συνήθως δουλεύετε;

Εννοείται πως το ιδανικό είναι να απομονώνομαι για να εσωτερικευτώ και να γράψω. Δυστυχώς έχω ελάχιστο τέτοιο χρόνο λόγω επαγγελματικών/εργασιακών υποχρεώσεων. Γι’ αυτό ξυπνώ και γράφω αξημέρωτα χειμώνα καλοκαίρι. Ο πιο αποδοτικός χρόνος για μένα είναι νωρίς το πρωί. 

Υπάρχουν άτομα που διαβάζουν τις ιστορίες σας πριν δούνε το φως της έκδοσης; Και αν υπάρχουν, δέχεστε παρεμβάσεις από αυτά;

Όλα είναι σχετικά. Είναι πολύ δύσκολο σε κάθε συγγραφέα να μοιράζεται ένα κείμενο που δεν έχει ολοκληρωθεί. Τα κείμενα μου θυμίζουν οικοδομήματα. Ρίχνεις θεμέλια, βάζεις μπετά και σίδερα, σκαλωσιές, σοβατίσματα, χρώμα και πάει λέγοντας. Προτιμώ να δείχνω τη δουλειά μου τελειωμένη, όταν θα έχω βάλει την τελευταία τελεία. Σπανίως τη μοιράζομαι με άλλους νωρίτερα. Την έκθεση προς τα έξω ενός κειμένου, την αισθάνομαι σαν έκθεση της ψυχής μου. 

Τι σας έδωσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε την συγκεκριμένη ιστορία; Πόσο καιρό σας πήρε για να την ολοκληρώσετε; Ποιο πιστεύετε ότι είναι το δυσκολότερο κομμάτι της συγγραφής;

Οι μεταπτυχιακές μου σπουδές πάνω στην έννοια του φύλου. Η διαχρονική και πολυσχιδής έννοια της βίας που υπομένουν οι γυναίκες και η οποία είναι συνυφασμένη με την άσκηση εξουσίας μεταξύ των ανθρώπων. Το βιβλίο γράφτηκε περίπου σε ένα χρόνο αλλά ζυμωνόταν μέσα μου από το 2013 και κρατούσα σημειώσεις.

Ποιον ήρωα  και ποια ηρωίδα ξεχωρίζεται από όλες τις ιστορίες σας  και γιατί;

Από άντρες θα επιμείνω στον Ιβάν, τον Αλβανό λαθρομετανάστη από το Φιλί στα μάτια, αλλά θα σταθώ και στον Έκτορα Χρυσολορά στο Κλειδωμένο συρτάρι επειδή αντιπροσωπεύει το επιθυμητό ανδρικό πρότυπο, τον άντρα με εσωτερική καλλιέργεια, ακεραιότητα και ήθος  καθώς και στον Λούντβιχ από τα Ρόδα της σιωπής, επειδή, παρότι ήταν Γερμανός αξιωματικός κατά τον β’ παγκόσμιο πόλεμο, κατάφερε να παραμείνει άνθρωπος και να μη γίνει πολεμάνθρωπος. Από γυναίκες, λατρεύω ως διαδικασία συγγραφής τη Μήδειά μου από το η Μήδεια δεν χόρεψε, γιατί ως σύμβολο εμπεριέχει πολλά και διαφορετικά μητρικά πρότυπα.

Ποιο στοιχείο σε ένα βιβλίο σας γοητεύει και σας κρατά αιχμάλωτη; Πείτε μας ένα βιβλίο που αγαπήσατε  και δεν μπορείτε να το αποχωριστείτε ποτέ.

Όπως νομίζω όλοι οι αναγνώστες εκτιμώ τη στιβαρότητα και την ακρίβεια στη γλώσσα, τους καλοδουλεμένους χαρακτήρες και την ευρηματική πλοκή. Κανένα βιβλίο μου δεν μπορώ να αποχωριστώ και σε κανένα όμως δεν παραμένω προσκολλημένη. Για ένα συγγραφέα έχει σημασία να εξελίσσεται και να προχωράει. Τα βιβλία που έγραψα είναι ταξίδια που ολοκλήρωσα. Δεν τα ξεχνώ αλλά επιδιώκω να κάνω τα επόμενα.

Ποιο απόφθεγμα σας αντιπροσωπεύει απόλυτα;

Εν οίδα ότι ουδέν οίδα…

Προτιμάτε την ξένη λογοτεχνία ή την ελληνική; Υπάρχει κάποιο βιβλίο που θα θέλατε να είστε εσείς η δημιουργός του;

Δεν τίθεται θέμα προτίμησης. Αγαπώ την καλοδουλεμένη ευρηματική λογοτεχνία όποιος και αν την έχει γράψει, όποια κι αν είναι η εθνικότητα του συγγραφέα. Τα βιβλία ανήκουν σε όλους και δεν έχουν πατρίδες και εθνικότητες, απλώς υπηρετούνται από μια γλώσσα. Υπάρχουν πολλά βιβλία που με έχουν συγκλονίσει και χάρη σε αυτά επιμένω να γράφω κι εγώ. Έχω ζηλέψει βιβλία όχι όμως τους συγγραφείς τους που τους θαυμάζω και με εμπνέουν. Αναφέροντας κάποια θα αδικήσω κάποια άλλα. Εκείνα που έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους μέσα μου είναι το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι, Το άρωμα του Πάτρικ Ζίσκινγκ και η Πανούκλα του Αλμπέρ Καμύ. 

Κλείνοντας πείτε μας  λίγα λόγια για την Πασχαλία! Ποια είναι η καθημερινότητά της;  Πιστεύει  στην αληθινή φιλία και στο Happy end; Τι θεωρεί απόλυτη ευτυχία; Και τι θα ήθελε να ευχηθεί στους αναγνώστες της;

Εργάζομαι κάθε μέρα πάνω από οκτώ ώρες για βιοποριστικούς λόγους, έχω μια πιεσμένη καθημερινότητα με εργασία και οικογένεια, έχω αγαπημένους και πιστούς φίλους. Τα happy end δεν είναι η φιλοσοφία μου. Η ζωή δεν είναι ροζ αλλά έχει όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Τα happy end αφορούν μόνο στιγμές και έτσι τα αποτυπώνω και στα βιβλία μου. Ευτυχία για μένα είναι η ελπίδα. Το να είμαι υγιής, κυκλωμένη από αγαπημένα πρόσωπα. Να συνεργάζομαι με ανθρώπους που με σέβονται και με καταλαβαίνουν. Ευτυχία είναι ένας αχνιστός καφές κοιτώντας την βροχή.  Η θέα της θάλασσας. Μια γιρλάντα ευχάριστων αναμνήσεων. Ένα βιντεάκι με χαρούμενα στιγμιότυπα που σου έρχεται στο μυαλό την ώρα που θα αφήσεις αυτόν τον κόσμο. Αυτή είναι η ευτυχία του καθενός μας.
Στους αγαπητούς/ες αναγνώστες/στριες θα ήθελα να ευχηθώ ολόψυχα να μην το βάζουν κάτω, ό,τι κι αν τους συμβαίνει. Γιατί πάντα μετά απ’ τη βροχή ξεπροβάλλει ο ήλιος.


Σας ευχαριστούμε θερμά για την όμορφη συζήτηση μας! Ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδο το νέο σας βιβλίο! 

Το νέο βιβλίο της κυρίας Τραυλού με τίτλο "Φιλί στα μάτια" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα και μπορείτε να το βρείτε εδώ.
 
 Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:
Η Πασχαλία Τραυλού γεννήθηκε στην Τρίπολη Αρκαδίας και από νωρίς εκδήλωσε την αγάπη της για τη ζωγραφική, τη μουσική και τον γραπτό λόγο. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών ελληνική κλασική φιλολογία και παρακολούθησε μεταπτυχιακό πρόγραμμα για τη λατινική ποίηση Ορατίου και Βιργιλίου ενώ την ίδια περίοδο δημοσίευσε τα πρώτα της διη­γήματα σε τοπική εφημερίδα της Βέροιας. Ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη σε ζητήματα φύλου, ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου με τίτλο «Φύλο και νέα εργασιακά και εκπαιδευτικά περιβάλλοντα στην κοινωνία της πληροφορίας» καθώς και στη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας με τίτλο «Στρατηγική και πολιτική εθνικής ασφάλειας». Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Ασχολείται με παρουσίαση και κριτική βιβλίων στο diavasame.gr. Έργα της είναι: Με μπαλαντέρ τη μοναξιά, Ήθελα μόνο ένα αντίο, Η ματζίκα της αγάπης, Κλειδωμένο συρτάρι, Φτερά από μετάξι, Έστω μία φορά, Η γυναίκα του φάρου, Οι εραστές της γραφής, Τα ρόδα της σιωπής, Γυάλινος χρόνος, εκδ. Ψυχογιός, Η Μήδεια δεν χόρεψε ποτέ, εκδ. Μεταίχμιο. Έχει βραβευτεί για τη λογοτεχνική της παρουσία από τον σύλλογο γυναικών «Εξάλειπτρον» το 2016, ενώ το βιβλίο της Φτερά από μετάξι ήταν υποψήφιο για βραβείο αναγνωστών το 2008.


Η βιβλιογραφία της συγγραφέως:
Με μπαλαντέρ τη μοναξιά (2002)
Ήθελα μόνο ένα αντίο (2003)

Η ματζίκα της αγάπης (2005)
Κλειδωμένο συρτάρι (2006)
Φτερά από μετάξι (2007)
Έστω μία φορά (2009)

Η γυναίκα του φάρου (2010)
Οι εραστές της γραφής (2011)
Τα ρόδα της σιωπής (2011)
Γυάλινος χρόνος (2013)
Η Μήδεια δεν χόρεψε ποτέ (2014)

Φιλί στα μάτια (2017)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου