Χτες επικοινώνησε μαζί μου μια αναγνώστρια και μου είπε πως ακόμα και στους αρνητικούς ήρωες του βιβλίου δεν υπήρχε εμπάθεια εκ μέρους του συγγραφέα, κι αυτό με έκανε να νιώσω δικαιωμένη. Όταν πλάθω τους χαρακτήρες της ιστορίας προσπαθώ να μπω στο πετσί τους και όχι να τους κρίνω. Ωστόσο, η αγαπημένη μου στα «Ματωμένα εντελβάις» είναι η νοσηλεύτρια, η Μαρί. Δοτική, τρυφερή, προσηλωμένη στο ακριβό της όνειρο, με συγκινούσε πολύ αλλά η τύχη της δεν εξαρτιόταν από μένα. Ο αναγνώστης θα καταλάβει.
Πως νιώθετε κάθε φορά που ξεκινάτε τη συγγραφή ενός βιβλίου και ποια συναισθήματα σας κατακλύζουν όταν φτάνετε στο τέλος της;
Νιώθω πως όλα μπορούν να συμβούν και ξεκινάω την περιπέτεια μαζί με τους ήρωές μου. Συμπάσχω και χαίρομαι μαζί τους, αγωνιώ για την τύχη τους και τελικά έρχεται η κάθαρση, η λύτρωση για κείνους και για μένα.
Σε ποια ηλικία ξεκίνησε η σχέση σας με τη συγγραφή; Ήταν απόφαση στιγμής ή όνειρο ζωής;
Ξεκίνησα να βάζω τις σκέψεις μου στο χαρτί όταν βρήκα λίγο χώρο για τον εαυτό μου, όταν δηλαδή τα παιδιά μου πήγαν γυμνάσιο και αυτονομήθηκαν κάπως. Η κόρη μου όμως λέει πως «η μαμά πάντα μας απειλούσε ότι θα γράψει ένα βιβλίο», άρα το είχα πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου.
Όταν ξεκινάτε τη συγγραφή απομονώνεστε; Ποιες ώρες δουλεύετε; Γνωρίζετε από την αρχή την κατάληξη της ιστορίας; Υπάρχουν άτομα που διαβάζουν τις ιστορίες σας πριν δούνε το φως της έκδοσης; Και αν υπάρχουν, δέχεστε παρεμβάσεις από αυτά;
Σε ένα σπίτι με τρία παιδιά σε διαφορετικές ηλικίες είναι αδύνατον να απομονωθείς. Εκ των συνθηκών λοιπόν, ανέπτυξα την ικανότητα να απομονώνω το μυαλό μου κι ας γίνεται της τρελής γύρω μου. Ίσα ίσα, αυτή η ζωντάνια με εμπνέει, με τρέφει. Όταν ξεκινάω την ιστορία μου έχω κάποιες ιδέες για την εξέλιξή της, αλλά τις περισσότερες φορές προκύπτουν ανατροπές που την πάνε αλλού. Όπως και στην πραγματική ζωή άλλωστε. Το βιβλίο το διαβάζει πρώτα η κόρη μου και η Γλυκερία από τη Διόπτρα. Ευτυχώς, αρέσω και στις δυο, σπάνια μου έχουν επισημάνει κάτι, αλλά τις εμπιστεύομαι και παίρνω υπ’ όψιν μου τα σχόλιά τους.
Τι σας έδωσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε την συγκεκριμένη ιστορία; Πόσο καιρό σας πήρε για να την ολοκληρώσετε;
Ήθελα να κάνω ένα νοερό ταξίδι στα μυστηριώδη μέρη των Άλπεων και των εντελβάις και συγχρόνως να ζήσω μαζί με τους ομογενείς μας στη Γενεύη, να γίνω μια από αυτούς. Τον περισσότερο χρόνο τον ξόδεψα στην έρευνα και τα πραγματολογικά στοιχεία, όσο για τη συγγραφή μου πήρε κάμποσους μήνες και πολλές λευκές νύχτες.
Ποιον ήρωα και ποια ηρωίδα ξεχωρίζεται από όλες τις ιστορίες σας και γιατί;
Δεν θέλω να κάνω διακρίσεις στους ήρωές μου, είναι παιδιά μου όλοι τους, καλοί κακοί. Ωστόσο, όπως και στα παιδιά μου, η προσοχή μου επικεντρώνεται κατά καιρούς σε όποιο έχει περισσότερη ανάγκη εκείνη τη στιγμή. Συνήθως οι καινούργιοι ήρωες τραβούν την προσοχή μου κάθε φορά, οπότε τώρα είμαι προσηλωμένη στους ήρωες του επόμενου βιβλίου μου.
Ποιο στοιχείο σε ένα βιβλίο σας γοητεύει και σας κρατά αιχμάλωτη; Πείτε μας ένα βιβλίο που αγαπάτε και δεν μπορείτε να το αποχωριστείτε ποτέ.
Μου αρέσει η περιπέτεια της ζωής και της ψυχής. Ο Μόμπι Ντικ, αυτή η δαιμόνια φάλαινα που την κυνηγούν στα πέρατα των ωκεανών ζώντας εμπειρίες στα άκρα και φιλοσοφώντας για τα ανθρώπινα πράγματα είναι πολύ αγαπημένο μου βιβλίο.
Τι πιστεύετε ότι πρέπει να έχει ένα βιβλίο για να αγαπηθεί από το κοινό;
Την αλήθεια του συγγραφέα.
Προτιμάτε την ξένη λογοτεχνία ή την ελληνική; Υπάρχει κάποιο βιβλίο που θα θέλατε να είστε εσείς η δημιουργός του;
Έχουμε πολύ αξιόλογους λογοτέχνες όπως όλες οι χώρες άλλωστε. Θαυμάζω τους συγγραφείς που γράφουν δυνατές ιστορίες αλλά δε μπορώ να πω πως θα ήθελα να τις έχω γράψει εγώ, δεν είναι οι δικές μου αλήθειες.
Κλείνοντας πείτε μας λίγα λόγια για τη Γιώτα! Ποια είναι η καθημερινότητά της; Πιστεύει στη αληθινή φιλία; Τι θεωρεί απόλυτη ευτυχία; Και τι θα ήθελε να ευχηθεί στους αναγνώστες της;
Είμαι μαμά σε ένα σπίτι-τρελοκομείο, γυρίζω σα σβούρα όλη μέρα, κάποια στιγμή τα βροντάω κάτω και βγαίνω με τους φίλους μου να ξεδώσουμε, απολαμβάνω τον πρώτο μου καφέ και τσιγάρο της μέρας, ονειροβατώ συνεχώς στα σύννεφα της επόμενης ιστορίας μου και γενικά ζω, μοχθώ, απολαμβάνω όσο μπορώ. Η απόλυτη ευτυχία δεν ξέρω πώς ορίζεται, αλλά εγώ νιώθω κάτι κοντινό όταν πέφτω τη νύχτα στο κρεβάτι μου κι είναι όλοι στο σπίτι και κοιμούνται γαλήνια. Εύχομαι στους αναγνώστες μου να είναι καλά και να χαρούν το καλοκαίρι τους με την ψυχή τους.
Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για την όμορφη κουβέντα μας! Ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδο το νέο σας βιβλίο!
Το νέο βιβλίο της κυρίας Γουβέλη κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Διόπτρα και μπορείτε να το βρείτε εδώ.
Η παρουσίαση του νέου βιβλίου της κυρίας Γουβέλη θα γίνει στην πόλη μας τη Δευτέρα 19 Ιουνίου στις 19.30 στο καφέ Θέατρο, και τη διοργανώνουν οι εκδόσεις Διόπτρα και το Βιβλιοπωλείο Σωκράτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου