ΤΑ ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΦΤΕΡΑ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ ΜΟΥ ΜΑΡΙΑ ΓΑΒΡΙΕΛΑΤΟΥ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΞΗ

Έχοντας διαβάσει τη ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΑΝΤΕΛΑ της Μαρίας Γαβριελάτου, μάλιστα ήταν ένα από τα 3 καλύτερα βιβλία που είχα διαβάσει στο 2014, ανυπομονούσα να διαβάσω το νέο της βιβλίο ΤΑ ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΦΤΕΡΑ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ ΜΟΥ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΕΞΗ.
Πρόκειται για μια ακόμη πολύ δυνατή ιστορία, με κοινωνικά στοιχεία και αρκετές ιστορικές αναφορές, που βγάζει πάρα πολλά συναισθήματα στον αναγνώστη της!
Όλα ξεκινάνε όταν η Ειρήνη, μια νεαρή γυναίκα παντρεμένη με τον Δημητρό, έναν σκληρό άνδρα ενός ηπειρωτικού χωριού, είναι ετοιμόγεννη στο δεύτερο παιδί της. Ο μεγαλύτερος εξάχρονος γιος της, ο Στράτος, ανυπομονεί για τη γέννηση της αδερφής του, αλλά μαζί με αυτή τον περιμένει και ο εφιάλτης! Η μητέρα του πεθαίνει πάνω στη δύσκολη γέννα, και καθώς έχουν ξεγραμμένο και το μωρό, του κάνουν αεροβάφτισμα, το όνομα της μάνας της, Ειρήνη! Μέρα με τη μέρα όμως το νεογέννητο, με την αγάπη και τη φροντίδα του καλόκαρδου αδερφού της, παίρνει τα πάνω του. Τα δύο παιδιά όμως είναι βαρίδια για τον πατέρα τους, καθώς θέλει να παντρευτεί και να ξαναφτιάξει τη ζωή του.
Έτσι βρίσκονται σε ένα ίδρυμα με τραγική κατάληξη, τα δύο αδέρφια χωρίζονται καθώς η μικρή λόγω της ηλικίας της υιοθετείται αμέσως, ενώ ο μικρός καταλήγει μετά από πολλά δύσκολα περιστατικά σε έναν μακρινό θείο του στην Αθήνα. Εκεί βρίσκει από τον συγγενή του και την κόρη του την οικογενειακή αγάπη που στερήθηκε. Η ξαδέρφη του, η Ευγενία, του στέκεται σαν αδερφή σε όλα τα χρόνια της μετέπειτα ζωής του. Παρόλα αυτά όμως ένα αγκάθι βρίσκεται πάντα στην καρδιά του Στράτου, να ξαναβρεί τη Ρηνούλα του, την αγαπημένη του αδερφή που στερήθηκε βίαια στα παιδικά του χρόνια...
Παιχνίδα της μοίρας, μα και των ανθρώπων θα δυσκολέψουν αλλά και θα βοηθήσουν τον Στράτο και τη Ρηνούλα, μα θα έρθει η λύτρωση στην πονεμένη ψυχή τους!
Πολύ δυνατό και αυτό το εγχείρημα της συγγραφέως, είχα κάποιες ενστάσεις ως προς την επιμέλεια του βιβλίου, μα δεν στάθηκαν ικανές να με κάνουν να το αφήσω από τα χέρια μου! Κάθε στιγμή που διέκοπτα την ανάγνωση του για κάποιο σημαντικό λόγο, το μυαλό μου ήταν στην ιστορία του Στράτου και της Ρηνούλας, και στο πότε θα ξαναγίνω θεατής της ζωής του! Μην το χάσετε!!!

Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ.

ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ:

Παραμονή Χριστουγέννων 1920 και το χιόνι είχε αποκλείσει τα περισσότερα χωριά. Αυτή την ευλογημένη ημέρα γεννήθηκε η Ειρήνη. Όμως την ώρα που τα μάτια της αντίκριζαν το φως, η μάνα της ξεψυχούσε. Δυο ορφανά άφησε πίσω της η αδικοχαμένη μάνα, που ο πατέρας, άκαρδος και επιπόλαιος, ένιωθε πως του ήταν βάρος και τα εγκατέλειψε στο ίδρυμα. Η Μοίρα χαμογέλασε στην Ειρήνη οδηγώντας τη στην αγκαλιά μιας στοργικής και πλούσιας οικογένειας, ενώ ο αδελφός της έζησε τη σκληρότητα της απόρριψης και της φτώχειας, χωρίς όμως ποτέ να ξεχάσει…
Η Ειρήνη έζησε παραμυθένια παιδικά χρόνια και σαν μεγάλωσε, γνώρισε τον έρωτα και την αγάπη. Η ζωή, όμως, είναι μικρή και απρόβλεπτη και είχε άλλα σχέδια για αυτήν.
1940. Οι κατακτητές εισβάλλουν στην πατρίδα μας, σπέρνοντας παντού τον τρόμο και γκρεμίζοντας τις ζωές των ανθρώπων που τόλμησαν να ονειρευτούν ένα καλύτερο αύριο. Η Ειρήνη χάνει ό,τι αγαπούσε περισσότερο σε αυτόν τον κόσμο και μέσα σε ένα γερμανικό φορτηγό μεταφέρεται μαζί με άλλους κρατούμενους στη Θεσσαλονίκη και από εκεί στο κολαστήριο του Άουσβιτς. Σε ένα ταξίδι μακρινό με προορισμό το άγνωστο, αναπολεί κάθε στιγμή της ζωής της, ό,τι της χάρισε απλόχερα και ό,τι της στέρησε χωρίς οίκτο…
Τα σταυροδρόμια της Μοίρας, όμως, κάνουν τους ανθρώπους που αγαπιούνται πολύ να ανταμώνουν… Γιατί αν η βαλίτσα της ζωής μείνει γεμάτη με όνειρα, βρίσκεις το θάρρος να ξεπεράσεις ακόμα και τον εαυτό σου, για να αντικρίσεις ξανά εκείνον που αγάπησες πραγματικά.
Μια ιστορία αληθινής αγάπης σε μια πορεία ζωής όπου οι μνήμες παραμένουν ακόμα ζωντανές…