Ο συγγραφέας με υποδέχτηκε με πρόσωπο νεανικό,
και χαμόγελο αινιγματικό.
Καθόταν στη ρεσεψιόν,
και είπα "δεν είναι δυνατόν".
Μα Γιώτσας είναι αυτός σκέφτηκα,
και στις κινήσεις του αφέθηκα.
Μήπως από το χαμόγελο κάτι με προϊδεάσει,
αλλά τα χαρτιά μπροστά του άρχισε να διαβάζει.
Οι Maiden έπαιζαν στο βάθος δυνατά,
και το κεφάλι μου άρχισα να κουνάω ρυθμικά.
Καθόταν στη ρεσεψιόν,
και είπα "δεν είναι δυνατόν".
Μα Γιώτσας είναι αυτός σκέφτηκα,
και στις κινήσεις του αφέθηκα.
Μήπως από το χαμόγελο κάτι με προϊδεάσει,
αλλά τα χαρτιά μπροστά του άρχισε να διαβάζει.
Οι Maiden έπαιζαν στο βάθος δυνατά,
και το κεφάλι μου άρχισα να κουνάω ρυθμικά.
Μετά "Το κουτί" που μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις,
ήξερα ότι θα αποκτήσω όλες του τις εκδόσεις.
Θα ομολογήσω τώρα στην αρχή,
ότι ένα διήγημα άφησα αδιάβαστο η καψερή.
Όχι γιατί κάτι δεν μου άρεσε,
αλλά επειδή το "Εκ νεκρών" ακόμα δε διαβάστηκε.
Κι έτσι στο τέλος του εν λόγω βιβλίου,
έβαλα σημείωση για το διήγημα ετούτο.
Η διψασμένη αναγνώστρια μέσα μου ξύπνησε,
όταν από τις πρώτες σελίδες η γραφή με καθήλωσε.
Ο τρόμος σε αρκετά σημεία με ανατρίχιασε,
και το σκοτάδι του σαν κουβέρτα με τύλιξε.
Οι ήρωες του όλοι της διπλανής πόρτας,
και το Κακό εισβάλει μέσα τους, φυσικά όχι ρωτώντας.
Με φοβερές περιγραφές,
έχει κάποιες σκηνές απίστευτα δυνατές.
Οι ιστορίες μεταξύ τους δεν μοιάζουν,
και έτσι τον αναγνώστη περισσότερο ενθουσιάζουν.
Μέρος τους έγινα κι εγώ,
από την αγωνία άφηνα το στόμα ανοιχτό.
Το διάβασα με κεράκια αναμμένα,
και τα κεντρικά φώτα σβησμενα.
Αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποιο,
θα πω με διαφορά "Το σκιάχτρο".
Μια σοκολάτα στα χέρια μου βρέθηκε κι έγινε θυσία,
αφού τόσο ωραία συνδυάστηκαν ο τρόμος και η φαντασία.
ήξερα ότι θα αποκτήσω όλες του τις εκδόσεις.
Θα ομολογήσω τώρα στην αρχή,
ότι ένα διήγημα άφησα αδιάβαστο η καψερή.
Όχι γιατί κάτι δεν μου άρεσε,
αλλά επειδή το "Εκ νεκρών" ακόμα δε διαβάστηκε.
Κι έτσι στο τέλος του εν λόγω βιβλίου,
έβαλα σημείωση για το διήγημα ετούτο.
Η διψασμένη αναγνώστρια μέσα μου ξύπνησε,
όταν από τις πρώτες σελίδες η γραφή με καθήλωσε.
Ο τρόμος σε αρκετά σημεία με ανατρίχιασε,
και το σκοτάδι του σαν κουβέρτα με τύλιξε.
Οι ήρωες του όλοι της διπλανής πόρτας,
και το Κακό εισβάλει μέσα τους, φυσικά όχι ρωτώντας.
Με φοβερές περιγραφές,
έχει κάποιες σκηνές απίστευτα δυνατές.
Οι ιστορίες μεταξύ τους δεν μοιάζουν,
και έτσι τον αναγνώστη περισσότερο ενθουσιάζουν.
Μέρος τους έγινα κι εγώ,
από την αγωνία άφηνα το στόμα ανοιχτό.
Το διάβασα με κεράκια αναμμένα,
και τα κεντρικά φώτα σβησμενα.
Αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποιο,
θα πω με διαφορά "Το σκιάχτρο".
Μια σοκολάτα στα χέρια μου βρέθηκε κι έγινε θυσία,
αφού τόσο ωραία συνδυάστηκαν ο τρόμος και η φαντασία.
Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου