Τετάρτη 20 Ιουλίου 2016

THE GAME BOY ΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ 10 ΜΕΝΙΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΒΑΝΗ

Το τελευταίο βιβλίο που μου είχε μείνει αδιάβαστο από τα βιβλία του κυρίου Σακελλαρόπουλου, είναι και το πρώτο μυθιστόρημα που έγραψε.. Δεν θα πρωτοτυπήσω, για ακόμα μία φορά θα μιλήσω για το πόσο πολύ μου αρέσει αυτή η γρήγορη, άμεση γραφή του, η τόσο διδακτική, που στο τέλος πάντα υπάρχει θεία δίκη. Το συγκεκριμένο βιβλίο όπως και το "Θα πεθάνεις ρε", ίσως επειδή έχει να κάνει και με το ποδόσφαιρο, ένα θέμα που τόσο καλά κατέχει ο συγγραφέας, ίσως που είναι και τα δύο γεμάτα ανατροπές, είναι μέσα στα καλύτερά του για μένα! Είναι ένας από τους πολύ αγαπημένους μου συγγραφείς και έχει τον τρόπο να με κάνει να θέλω να διαβάσω κάθε του βιβλίο, τόσο ώστε εγώ που δεν έχω μεγάλη σχέση με την... ασπρόμαυρη θεά και τις ομάδες, να είμαι έτοιμη να αγοράσω και το λεύκωμα-αφιέρωμα που έχει γράψει για τον Παναθηναϊκό! Ανυπομονώ για το επόμενο!!!!!

ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ:

Η ζωή του βουτούσε στην καταστροφή και το θρίαμβο με κινηματογραφική ταχύτητα. Απ’ τις παράγκες του Μπουένος Άιρες στη λάμψη του Κολωνακίου, κι απ’ τις αλάνες του χωριού του στα μεγάλα σαλόνια της Ευρώπης. Μοναδικά προικισμένος. Ευλογημένος και καταραμένος. Το «Άτι» της Αργεντινής χόρευε με την μπάλα και γύρω του χόρευαν όλοι...
Ο Μάριο Σεμπάστιαν Λόπεζ, φαινόμενο των καιρών, οδήγησε τον ΠΟΚ στην κορυφή της Ελλάδας, λάμποντας ο ίδιος στο μεγάλο πάρτι, το Τσάμπιονς Λιγκ. Με τον ίδιο τρόπο έλαμπε στις μεγάλες αθηναϊκές πίστες. Μέχρι που δεν μπορούσε να πάρει τα πόδια του, πνιγμένος στην κραιπάλη. Το μοιραίο δεκάρι άρχισε να μυρίζει ανημποριά, αλκοόλ, ντόπα. Έζησε την απόλυτη δόξα και έπαιξε το «ένα δύο» με την καταστροφή, συμμετέχοντας στο παιχνίδι τού «όλα ή τίποτα».
Για το 10, που έσταζε ταλέντο, αδυναμία, φάρμακο και φαρμάκι, έμελλε ν’ αποφασίσει η μοίρα, τυφλή κι αναίσθητη.
Η λύτρωση τρεμόπαιζε αναποφάσιστη, έχοντας να διαλέξει ανάμεσα στο άσπρο και το μαύρο, το απόλυτο και το τίποτα, όπως στο Game Boy.
Ένα συγκλονιστικό θρίλερ, μια «ταινία» με συνεχείς ανατροπές, «γυρισμένη» στην Ελλάδα, την Αργεντινή και την Ελβετία, ταξίδι στο λαμπερό και συνάμα σκοτεινό κόσμο του star system.

«...Η καρδιά του χτυπούσε τόσο δυνατά, λες και θα ’σπαγε την πόρτα για ν’ αποδράσει μια για πάντα. 
»Η ανάσα του τον έκαιγε, κι ήξερε ότι δεν έφταιγαν τα –μάλλον τέσσερα– σκέτα ουίσκι που είχε πιει στο μπαρ του ξενοδοχείου. 
»Πνιγόταν! Κι αυτό το πνίξιμο, που του είχε υγράνει –σαν δάκρυ– τα μελιά του μάτια, τον έκανε να νιώθει σαν να έχανε τον κόσμο».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου