Μου αρέσει να διαβάζω στα ΜΜΜ. Δεν ζαλίζομαι και δεν με ενοχλεί η φασαρία. Όμως με το Ανάρμοστον εστί δεν κατάφερα να διαβάσω περισσότερο από την εισαγωγή. Σφίχτηκε το στομάχι μου και κατάλαβα πως πρέπει να συνεχίσω την ανάγνωση στην ηρεμία του σπιτιού μου.
"Θέλω να σου πω μια ιστορία για κάποιον που φοβόταν τις σκιές. Κι ύστερα, όταν θα σ' τα έχω όλα πει, να σε ξαπλώσω εδώ, κάτω από τον δικό μου ίσκιο."
Πόσο όμορφη λογοτεχνική γραφή! Περιγραφές τόσο λυρικές που αν και σε ένα σημείο λίγο με ξένισαν, ευτυχώς αυτό συνέβη μόνο στην αρχή του βιβλίου. Από εκεί και ύστερα βούτηξα μέσα στην ιστορία. Πέντε χαρακτήρες μας διηγούνται την υπόθεση από τη δική τους σκοπιά, ο καθένας σε πρώτο πρόσωπο. Κάτι που προσωπικά θεωρώ δύσκολο αλλά η συγγραφέας τα κατάφερε, γιατί η ροή της αφήγησης κυλάει χωρίς προβλήματα. Η Άννα, ο Μάρκος, η Έλλη, ο Δημήτρης και ο αστυνόμος Λαέρτης είναι χαρακτήρες που μου έβγαλαν έντονα συναισθήματα. Ήμουν μαζί με τον αστυνόμο και την ομάδα του προσπαθώντας να βρούμε τον δράστη της υπόθεσης, υπό την ατμόσφαιρα της Άτης, της καταιγίδας που πλήττει το νησί. Άγρια καταιγίδα, όπως άγριες και σκληρές είναι οι εικόνες του που μ' έκαναν να κλείσω το βιβλίο κάμποσες φορές. Για να πάρω ανάσα, να ηρεμήσει η καρδιά μου.Δεν χαϊδεύει τα αυτιά του αναγνώστη. Είναι σκληρό βιβλίο, ανατριχιαστικό, έντονο, με σκοτεινή ατμόσφαιρα και μυστήριο. Τόσο καλογραμμένο όμως, που ήθελα να φτάσω στο τέλος χωρίς περιττές καθυστερήσεις. Και το τέλος ήταν αυτό που χρειαζόμουν. Μετά τις ανατροπές και ενώ η αγωνία μου ανέβαινε, έφτασα στο τέλος κι έκλεισα το βιβλίο με έντονα συναισθήματα κοιτώντας την κούκλα στο εξώφυλλο, ξέροντας πλέον τον ρόλο της στην ιστορία. Η Ειρήνη Βαρδάκη μετά και το φοβερό Το Ρ της ερωμένης ανέβασε ψηλά τον πήχη και με κάνει τώρα να περιμένω με ανυπομοσία την Τσιχλόφουσκα.
Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ
"Θέλω να σου πω μια ιστορία για κάποιον που φοβόταν τις σκιές. Κι ύστερα, όταν θα σ' τα έχω όλα πει, να σε ξαπλώσω εδώ, κάτω από τον δικό μου ίσκιο."
Πόσο όμορφη λογοτεχνική γραφή! Περιγραφές τόσο λυρικές που αν και σε ένα σημείο λίγο με ξένισαν, ευτυχώς αυτό συνέβη μόνο στην αρχή του βιβλίου. Από εκεί και ύστερα βούτηξα μέσα στην ιστορία. Πέντε χαρακτήρες μας διηγούνται την υπόθεση από τη δική τους σκοπιά, ο καθένας σε πρώτο πρόσωπο. Κάτι που προσωπικά θεωρώ δύσκολο αλλά η συγγραφέας τα κατάφερε, γιατί η ροή της αφήγησης κυλάει χωρίς προβλήματα. Η Άννα, ο Μάρκος, η Έλλη, ο Δημήτρης και ο αστυνόμος Λαέρτης είναι χαρακτήρες που μου έβγαλαν έντονα συναισθήματα. Ήμουν μαζί με τον αστυνόμο και την ομάδα του προσπαθώντας να βρούμε τον δράστη της υπόθεσης, υπό την ατμόσφαιρα της Άτης, της καταιγίδας που πλήττει το νησί. Άγρια καταιγίδα, όπως άγριες και σκληρές είναι οι εικόνες του που μ' έκαναν να κλείσω το βιβλίο κάμποσες φορές. Για να πάρω ανάσα, να ηρεμήσει η καρδιά μου.Δεν χαϊδεύει τα αυτιά του αναγνώστη. Είναι σκληρό βιβλίο, ανατριχιαστικό, έντονο, με σκοτεινή ατμόσφαιρα και μυστήριο. Τόσο καλογραμμένο όμως, που ήθελα να φτάσω στο τέλος χωρίς περιττές καθυστερήσεις. Και το τέλος ήταν αυτό που χρειαζόμουν. Μετά τις ανατροπές και ενώ η αγωνία μου ανέβαινε, έφτασα στο τέλος κι έκλεισα το βιβλίο με έντονα συναισθήματα κοιτώντας την κούκλα στο εξώφυλλο, ξέροντας πλέον τον ρόλο της στην ιστορία. Η Ειρήνη Βαρδάκη μετά και το φοβερό Το Ρ της ερωμένης ανέβασε ψηλά τον πήχη και με κάνει τώρα να περιμένω με ανυπομοσία την Τσιχλόφουσκα.
Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου