Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2020

ΚΑΘΕ ΜΥΣΤΙΚΟ ΣΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΜΤΣΙΟΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL

Η πρώτη λέσχη ανάγνωσης Bell Θεσσαλονίκης (και πρώτη γενικά για μένα) ξεκίνησε με την Εξημέρωση του Γιώργου Δάμτσιου. Ήταν κάτι καινούριο και ήθελα η αρχή να είναι με ένα βιβλίο που μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Είχα τόσο άγχος! Όλα πήγαν καλά όμως, καλύτερα κι από καλά, και αυτό που δε θα ξεχάσω είναι η στήριξη του συγγραφέα στην καινούρια προσπάθειά μας. Δέχτηκε και να είναι παρόν, αλλά και να μας δώσει λίγα ψιχουλάκια για το τρίτο βιβλίο της σειράς "Ευγενείς Άγριοι".
Με αυτά τα ψιχουλάκια και το πως ο συγγραφέας πίστευε σε αυτό το βιβλίο η περιέργειά μου όλο και μεγάλωνε και απλά το περίμενα πώς και πώς. Και φρόντισε να με δικαιώσει για όλη αυτή την αναμονή και να κάνει το "Κάθε μυστικό σου" το αγαπημένο μου της σειράς. Μέχρι τώρα γιατί είμαι σίγουρη ότι στο μέλλον θα με βάλει σε δίλημμα και δεν θα μπορώ να αποφασίσω εύκολα.

Από τον πρόλογο, έκανε τον αναγνωστικό συναγερμό μου να αρχίσει να χτυπάει και ήξερα ότι θα διαβάσω κάτι πολύ καλό. Εκεί, έβαλα τον σελιδοδείκτη, έκλεισα το βιβλίο και άνοιξα το Spotify. Rotting Christ - Heaven and hell and fire και ξεκίνησα.
Έξι άγνωστοι μέσα σε έξι ξεχωριστά κελιά σε ένα υπόγειο. Φαίνονται άνθρωποι της διπλανής πόρτας μα ο καθένας κρύβει μέσα του ένα ανατριχιαστικό μυστικό. Μυστικά που ο Εξαγνιστής έχει μάθει και θα τους βάλει να πάρουν μέρος σε ένα παιχνίδι επιβίωσης. Ο θάνατος σου η ζωή μου.
Δεν θέλω να πω περισσότερα. Είναι από τα βιβλία που ο αναγνώστης αξίζει να χωθεί στις σελίδες του και να χαθεί στο κόσμο που δημιούργησε ο συγγραφέας.

Από τις πρώτες σελίδες άρχισα να νιώθω την κλειστοφοβική ατμόσφαιρα. Να νιώθω ότι είμαι κλεισμένη κι εγώ σε αυτό το υπόγειο και να βλέπω τις εξελίξεις να προχωρούν μπροστά στα μάτια μου. Από τις πρώτες σελίδες κατάλαβα ότι δεν θα το άφηνα εύκολα από τα χέρια μου. Βοηθάνε πολύ η γραφή, το ότι τα κεφάλαια είναι μικρά, και ότι σταματούν σε σημείο που λες "α ένα κεφάλαιο ακόμη και μετά θα πλύνω τα πιάτα", και ο τρόπος που είναι χωρισμένα. Εναλλάξ από τη μία ο Εξαγνιστής, ένας φοβερός χαρακτήρας που με την ενδυμασία του και τη συμπεριφορά του με ανατρίχιαζε. Οι έξι άγνωστοι έπρεπε να κάνουν ό,τι έλεγε αλλιώς θα υπήρχαν συνέπειες. Από την άλλη ο (αγαπημένος για μένα) ιδιωτικός ερευνητής Τζορτζ Ντόρμερ που έχει αναλάβει να ερευνήσει την υπόθεση μιας γυναίκας που δέχεται εκβιασμό. Και τέλος τα κεφάλαια "Παλιότερα" που διαβάζοντάς τα το στομάχι μου σφιγγόταν.
Τα κομμάτια του παζλ σιγά σιγά έμπαιναν στη θέση τους, ο συγγραφέας με πήγαινε ακριβώς εκεί που ήθελε. Σελίδα τη σελίδα η ένταση μεγάλωνε και η αγωνία, ειδικά στις τελευταίες είκοσι σελίδες, έφτασε την κορυφή. Τελειώνοντάς το, κατάλαβα πόσο καλό ήταν που ο Λούκα έμεινε για λίγο στην άκρη και πόσο ωραίο που το είδος ανάμεσα στα βιβλία της σειράς αλλάζει. Είναι ένα εθιστικό αστυνομικό θρίλερ, σκοτεινό που κάποιες στιγμές με έκανε να νιώθω τρόμο. Μου άρεσε ο τρόπος που είναι ενσωματωμένα κάποια μηνύματα. Δεν κλέβουν από τη πλοκή και της δίνουν κάτι παραπάνω.
Ο επίλογος είναι φοβερός και αυτή τη φορά περιμένω με μεγαλύτερη ανυπομονησία το επόμενο.
Δεν μπορώ να παραβλέψω τις περιγραφές της Νάουσας. Ένας τόπος που θα επισκεφθώ με την πρώτη ευκαιρία.

Οι Ευγενείς Άγριοι ήρθαν για να μείνουν και παίρνω μεγάλη χαρά όταν γεμίζουν τη βιβλιοθήκη μου.

 

Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ

 


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου