Σάββατο 2 Μαρτίου 2019

ΟΙ ΝΕΡΑΪΔΕΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΑΜΠΟΥΚΙΔΟΥ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ


Στον φιλικό μου κύκλο είναι γνωστό πως όταν ένα βιβλίο είναι δυνατό, όταν αγγίζει την ψυχή μου, θα με συγκινήσει πολύ, σε σημέιο πολλές φορές να κλείσω το βιβλίο για να ηρεμήσω από το κλάμα. Ένα τέτοιο βιβλίο είναι και ΟΙ ΝΕΡΑΪΔΕΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ, της Αγγελικής Παμπουκίδου από εκδόσεις Πηγή. Όταν δε, το ανάγνωσμα που κρατάω στα χέρια μου αναφέρεται στην ελληνική ιστορία -και δη των ριζών μου, Πόντο, Κωνσταντινούπολη ή Μακεδονία- η συγκίνηση μου είναι τεράστια. Βέβαια όσο εύκολα μπορώ να συγκινηθω με ένα τέτοιο θέμα, τόσο εύκολα μπορώ να εκνευριστώ και να θυμώσω αν ο συγγραφέας γράφει ανακρίβειες. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη στο συγκεκριμένο ανάγνωσμα!
Πρόκειται για την ιστορία της γιαγιάς της ηρωίδας Χρυσώς, ίσως η συγγραφέας να ταυτίζεται σε πολλά σημεία και με την ηρωίδα της, της γιαγιάς Χρυσούλας, που γεννήθηκε στη Χεροίανα του Πόντου. Μιας γυναίκας που μπορεί να μην τελείωσε το δημοτικό, μα είχε λόγο λυρικό σαν να ήταν απόφοιτη πανεπιστημίου. Η Χρυσώ λοιπόν παίρνει την απόφαση να κάνει βιβλίο τις μαρτυρίες της γιαγιάς της, που τις κατέγραψαν εκείνη και η αδερφή της λίγο πριν φύγει από τη ζωή εκείνη... Εκείνη που κοπελίτσα στον Πόντο είδε να καταστρέφεται η ζωή της, να χάνει τους αγαπημένους της, να βιάζουν και να σκοτώνουν μπροστά στα μάτια της τη μάνα της, κι όμως συνέχισε και κατάφερε να ξανασταθεί στα πόδια της όταν ήρθε στη μάνα Ελλάδα, που θεωρούσε τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας και του Πόντου ξένους. Δεν θα σας πω παραπάνω για τη ζωή της, γιατί κάθε λεπτομέρεια αξίζει να τη διαβάσετε μέσα από τον δικό της λόγο στο βιβλίο.
Το βιβλίο που κλείνοντάς το, με πόνεσε πολύ που δεν είχα δίπλα μου την πόντια γιαγιά μου, που δεν μπορούσα να πάω να τη βρω στο σπίτι στο χωριό να με περιμένει, να χωθώ και να χαθώ στην αγκαλιά της, να με φροντίσει όπως μόνο οι γιαγιάδες γνωρίζουν, να μου κάνει ποντιακές πίτες και γλυκά και στο τέλος να της ζητήσω να μου πει την ιστορία της οικογένειας μας... Με αυτή τη σκέψη αποκοιμήθηκα και την είδα στο όνειρο μου, επηρεασμένη ίσως από το βιβλίο, να μου λέει πως όσο δεν ξεχνάμε τις ρίζες μας συνεχίζουμε εμείς την παράδοση και γινόμαστε και εμείς ΝΕΡΑΪΔΕΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ! Συγχαρητήρια στη συγγραφέα που κατάφερε να με κάνει να συγκινούμαι ακόμη και τώρα που θυμάμαι και γράφω αυτά τα λόγια! Μην χάσετε την ευκαιρία να διαβάσετε το βιβλίο της!
 
Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ.

ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ:

Η Χρυσή, μια δυναμική σύγχρονη γυναίκα, νιώθει έτοιμη μετά από αρκετά χρόνια προβληματισμού και διλημμάτων, να εκπληρώσει το χρέος της απέναντι στη γιαγιά της Χρυσούλα, να διασώσει την ιστορία της. Αποφασίζει λοιπόν να γράψει ένα βιβλίο με τις ζωντανές μαρτυρίες της γιαγιάς και των συγγενών της, από τους διωγμούς που υπέστησαν στη γενέθλια γη τους, το μαρτυρικό Πόντο.
Ποιο γεγονός όμως στάθηκε αφορμή για να ξεκινήσει η Χρυσή τη συγγραφή του βιβλίου τη δεδομένη στιγμή;
Τι είναι αυτό που κάνει ακόμη πιο ιερή αυτή της την απόφαση;
Το ταξίδι ξεκινάει συντροφιά με τις νεράιδες…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου