Από τη Lena Tsd
Τα τελευταία χρόνια έχω καταλάβει, ότι αν μια πεταλούδα ανοιγοκλείσει τα φτερά της στην Νάουσα, το σύμπαν όλο θα συνωμοτήσει για να διαβάσεις ένα καταπληκτικό βιβλίο. Η πρώτη σκηνή με μετέφερε στα Φυλακισμένα Μνήματα και τα κελιά των Άγγλων στην αγαπημένη Λευκωσία, τα οποία όμως έχουν ανακατασκευάσει οι Βρικόλακες για να κλείσουν τους Λυκαονες, γυρίζοντας το Saw Ν.457. Ο Νταρθ Βέιντερ αποφασίζει να ντυθεί Τζόκερ φέτος τις γιορτές, ακούγοντας Χεβυ Μέταλ (η αυτούς τους θυμωμένους, που έλεγε κι η θεία μου η Ερμιόνη). Ένας δικηγόρος με εμφάνιση Ιταλού βουλευτή, που μου θύμισε σε ένα Μουντιάλ, τον Ντοναντονι, που όντας προπονητής της Ιταλίας, δεν φορούσε ούτε την κάρτα διαπίστευσης, για να μην χαλάσει το στυλ. Ένα σίριαλ κίλερ, που μάλλον έχει κάνει στα ΟΙΚ και τους βάζει όλους να τρώνε σε λίγα λεπτά, αλλιώς καπούτ. Ο Ψιθυριστής που ούτε από δίπλα δεν περνάει από τον Εξαγνιστή (αδικία οι πεταλούδες να κυκλοφορήσουν για τον πρώτο, οι παράγκες μας φάγανε, οπότε ας πιούμε μια Παράγκα που είναι και τοπικό προϊόν). Και κάποια στιγμή, σκάει και η Δρύπη, οπότε λες: καλώς τα 3-0 που έλεγε κι ο αείμνηστος ο Αλέφαντος. Ο Ντορμερ, ο οποίος για κάποιο λόγο, μου θυμίζει ένα πατριώτη του, Ρότζερ. Υποθέτω λοιπόν, ότι ο Δάμτσιος ξέρει πια, κάθε μυστικό της αστυνομικής (κι όχι μόνο) λογοτεχνίας, για αυτό κι όταν τελειώσει όλη η ιστορία με την κορώνα, έχω υποσχεθεί μια εκδρομή στην Ευαγγελία Τσουκαλά
, στην Νάουσα, για ανάκριση του Γιώργου, ροδάκινα κι άλλες τοπικές ατραξιόν. Ως τότε, May the Force be with You, Γιώργο γράφε, γιατί όλον τον χειμώνα έτσι τον βλέπω να περνάει 😏💙
(Νταξ, τι να λέω, θα κουράσω λέγοντας ότι έχει φτάσει στην κορυφή των Ελλήνων συγγραφέων αστυνομικής λογοτεχνίας και θα το πάρει πάνω του).
Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου