Έχοντας διαβάσει τα δύο από τα προηγούμενα βιβλία της Ειρήνης Βαρδάκη, ξεκίνησα την ΤΣΙΧΛΟΦΟΥΣΚΑ γνωρίζοντας πως δεν θα μπορώ να την αφήσω από τα χέρια μου. Τελειώνοντας τη συνειδητοποίησα πως κάθε τελευταία σελίδα ενός βιβλίου της συγγραφέως θα με βρίσκει κομμάτια, λες και πάτησε την ψυχή μου οδοστρωτήρας.
Είναι τόσο εθιστική η γραφή της όμως, όπως και οι ιστορίες της καθώς είναι μια εξαιρετική "παραμυθού" (αφού ξέρει να τις εξιστορεί τόσο υπέροχα), που θέλω και άλλο παρ' όλη την ένταση που νιώθω!
Δυνατό το θέμα που πιάνει, για μαμάδες αλλά όχι μόνο για αυτές! Για όλους τους ανθρώπους που θέλουν να είναι πολίτες μιας τίμιας κοινωνίας, καθώς πιάνει πολλά κοινωνικά ζητήματα.
Πώς νιώθει ένα κορίτσι στην εφηβεία το bullying που δέχεται από την τάξη του στο σχολείο; Πόσο βοηθάει η οικογένεια στη στήριξη του, αλλά και πόσο επηρεάζει την ψυχολογία του η έλλειψη της φροντίδας από την οικογένεια;
Πόσο αληθινές είναι οι ζωές που παρουσιάζουν οι άνθρωποι μέσα από τα κοινωνικά μέσα;
Πόσο αθώοι είναι άνθρωποι που φαίνονται υπεράνω πάσης υποψίας;
Πολλά τα ερωτήματα που μας θέτει η συγγραφέας. Πολλά και δύσκολα.
Το συγκεκριμένο βιβλίο με έκανε να κλάψω πολλές φορές, άγγιξε την ψυχή μου τόσο δυνατά, κατέλαβε ένα μέρος της καρδιάς μου για πάντα.
Και κάθε φορά η συγγραφέας με κάνει να αναρωτιέμαι τελικά ποιο είναι το αγαπημένο μου από όλα της τα βιβλία. Και κάθε φορά μένω με την απορία γιατί όλα τα βιβλία της είναι ένα και ένα!
Δηλώνω Βαρδακικιά μέχρι το κόκαλο λοιπόν και περιμένω το επόμενο!
Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου