Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2020

ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΠΟΥΡΟΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ

Είναι κάποιοι συγγραφείς που από την πρώτη τους εκδοτική προσπάθεια σε κερδίζουν. Μπορεί με τον Λευτέρη Μπούρο να ξεκίνησα ανάποδα και να διάβασα πρώτα το δεύτερο βιβλίο του, αλλά φτάνοντας στη μέση των διηγημάτων συνειδητοποίησα ότι και με τους Ερασιτέχνες δολοφόνοι να ήταν η αρχή της γνωριμίας μας, πάλι θα με κέρδιζε και πάλι θα περίμενα με ανυπομονησία το επόμενο βιβλίο του. Η μεστή και άμεση γραφή που διήγημα το διήγημα γίνεται πιο ώριμη, η ατμόσφαιρα όλων των διηγημάτων, το ότι σε πολλά σημεία διάβαζα χωρίς ανάσα, οι χαρακτήρες που πολλούς συμπάθησα και με έκαναν να ενδιαφερθώ και να νοιαστώ για την συνέχεια που θα έχουν, το έκαναν ένα βιβλίο που διάβασα πολύ γρήγορα και απήλαυσα πολύ.

Οχτώ ιστορίες μυστηρίου που σε όλες εμπλέκεται ένας ερασιτέχνης δολοφόνος. Οχτώ ιστορίες μυστηρίου που δεν μοιάζουν μεταξύ τους. Ιστορίες που με γέμισαν διάφορα συναισθήματα. Ιστορίες που οι πρωταγωνιστές έχουν να σου πουν πολλά. Μία τη διάβαζα χωρίς ανάσα, μία με συγκίνησε πολύ, σε μία ένιωθα τρόμο.
Μπορεί το πρώτο διήγημα να μην μου άρεσε τόσο πολύ, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι με κούρασε, από 'κει και ύστερα όμως δεν περίμενα ότι θα δυσκολεύομουν να διαλέξω το πιο αγαπημένο μου. Ξεχώρισα τα "Ο Μίμος" που διάβαζα χωρίς ανάσα, ήθελα να αγκαλιάσω τον πρωταγωνιστή. "Λυδία" που μέσα σε λίγες σελίδες με συγκίνησε πολύ. "Ο άνθρωπος του βάλτου" που δεν κατάλαβα πότε άρχισα και πότε τελείωσα το διήγημα. "Αιρετικός" που ενθουσιάστηκα με το στιχάκι τραγουδιού των αγαπημένων Iron Maiden και ένιωσα συμπόνια για τον πρωταγωνιστή. "Ποιος μίλησε;" που ένιωθα τον τρόμο στις περισσότερες σελίδες και "Άγια Νύχτα" που αν ήμουν στην θέση του πρωταγωνιστή, κι εγώ θα ήθελα να φύγω μακριά από εκείνο το μέρος.
Δεν θέλω να αναλύσω τις ιστορίες. Για μένα ήταν καλύτερο που αφέθηκα στις σελίδες τους ξέροντας μόνο ότι γράφει το οπισθόφυλλο.

Ο συγγραφέας μπήκε στο πετσί των πρωταγωνιστών και μας χάρισε μια φοβερή συλλογή διηγημάτων. Αγαπάει να γράφει και πλέον τον εμπιστεύομαι και στα διηγήματα και στα μυθιστορήματα. Οι "Ερασιτέχνες δολοφόνοι" ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για μένα και χάρηκα που σε κάποια σημεία πήρα το στιλό μου και υπογράμμισα προτάσεις που μου είπαν κάτι παραπάνω.

 

Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ 

 


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου