Παρασκευή 12 Ιουνίου 2020

ΧΩΡΙΣ ΡΙΣΚΟ JEFFREY ARCHER ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL

Τοποθετημένο το 1979 το Χωρίς ρίσκο είναι η ιστορία του Γουίλιαμ Γουόρικ που στα οχτώ του χρόνια είχε καταφέρει να λύσει μια υπόθεση και από τότε ήξερε τι καριέρα θα ακολουθήσει. Ντετέκτιβ! Σε αντίθεση με τα όνειρα του πατέρα του που ήθελε ο γιος του να ακολουθήσει τα δικά του βήματα και να γίνει δικηγόρος. Σύντομα, ο Γουίλιαμ θα μπει στη Σκότλαντ Γιαρντ στο τμήμα Έργων τέχνης και λόγω των σπουδών του η είσοδός του θα είναι εντυπωσιακή. Έτσι, ως ντετέκτιβ πια, θα μπει σε μια μεγάλη υπόθεση που είναι άλυτη εδώ και εφτά χρόνια. Την κλοπή ενός πίνακα του Ρέμπραντ από το Μουσείο Φιτζμόλιαν, που έχει ανεκτίμητη αξία. Θέλει πολύ να την εξιχνιάσει και εξαιτίας της θα γνωρίσει και τη Μπεθ, τη γυναίκα που θα του κλέψει την καρδιά. Η Μπεθ όμως, έχει ένα μυστικό και την αγχώνει το τι θα γίνει έτσι και βγει στην επιφάνεια.
Ανάμεσα σε αυτή την υπόθεση και σε άλλες ο Γουίλιαμ θα γνωρίσει καλούς και κακούς ανθρώπους και θα έχει στο μυαλό του τις συμβουλές που του έδινε ο αστυφύλακας Φρεντ, όταν έκαναν μαζί τις περιπολίες στη Μητροπολιτική αστυνομία.
Είναι το πρώτο βιβλίο του Archer που διαβάζω και σίγουρα όχι το τελευταίο. Από την πρώτη σελίδα ενθουσιάστηκα και τελειώνοντας το δεύτερο κεφάλαιο, απλά μαγεύτηκα. Όχι, δεν είμαι υπερβολική. Όσοι έχετε διαβάσει βιβλία του θα με καταλάβετε.
Γραφή απλή, που από τις πρώτες σελίδες με έκανε να μη θέλω να το αφήσω από τα χέρια μου, αφήγηση σε τρίτο πρόσωπο και στους χαρακτήρες του έχει δώσει ζωή. Ένιωθα κοντά τους, ένιωθα μέρος της ομάδας τους. Συμπάθησα τους περισσότερους,αγάπησα τον σερ Τζούλιαν Γουόρικ, τον Γουίλιαμ και την Γκρέις Γουόρικ και με νευρίασαν ο Μάιλς Φόκνερ και ο δικηγόρος του Μπουθ Γουότσον.
Απήλαυσα τις σκέψεις του Γουίλιαμ καθόλη τη διάρκεια της ανάγνωσης που έχει τις επιτυχίες αλλά και τις αποτυχίες του. Με έκαναν να χαμογελάω συχνά.
Πλοκή ιντριγκαδόρικη και προς το τέλος παρακολουθούμε δύο δίκες πολύ σημαντικές.
Και το τέλος... Ε λοιπόν, όταν διάβασα την τελευταία πρόταση δύο πράγματα έκανα. Πρώτον γούρλωσα το μάτι μου γιατί κατάλαβα ότι δεν έχει άλλη σελίδα κι εγώ ήθελα κι άλλο και δεύτερον γέλασα... γιατί συνειδητοποίησα ότι ήταν η καλύτερη τελευταία πρόταση που θα μπορούσε να έχει αυτό το βιβλίο.
Δεν θα μπορούσα να μη πω για τη μετάφραση που τη βρήκα εξαιρετική και το εξώφυλλο που είναι και ταιριαστό και πανέμορφο.

Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε εδώ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου