Κυριακή 21 Ιουνίου 2020

ΧΑΜΕΝΟ ΠΡΟΦΙΛ HUGUES PAGAN ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΛΙΣ

"Τρυφερή ή σκληρή, φλογερή ή λάγνα, η θάλασσα αφήνει πάντα μια αμυδρή γεύση αλατιού και δακρύων.. [.....] Ίσως η θάλασσα επιμένει να μας διηγείται μακρόσυρτες θλιβερές ιστορίες που έχουν την αστάθεια της ελπίδας και την επιείκεια της λήθης. Τότε είναι που σμίγουν ο ουρανός και η θάλασσα, ο θάνατος και η νύχτα - και οι ζωντανοί μαζί τους".
Παραμονή Πρωτοχρονιάς ένας αστυνομικός στη διάρκεια της έρευνάς του για μια νεαρή γυναίκα που καταζητείται, θα δεχτεί ένοπλη επίθεση. Το ποιος κρύβεται πίσω από αυτή την επίθεση θα αναλάβει να βρει ο επικεφαλής του τμήματος δίωξης εγκλήματος Σνεντέρ. Όταν ανακαλύψει ότι η νεαρή γυναίκα είναι η κόρη του κυρίου Τομ, τα πράγματα θα γίνουν περίπλοκα. Διότι ο Σνεντέρ και ο κύριος Τομ έχουν ένα περίπλοκο παρελθόν
Στη διάρκεια της έρευνας για την ένοπλη επίθεση ο Σνεντέρ θα γνωρίσει την Τσερόκι, μια γυναίκα που θα ερωτευτεί από τη πρώτη στιγμή. Θα γίνει το φως του ή θα τον αφήσει στο σκοτάδι του;
Το Χαμένο προφίλ ανήκει στα βιβλία που ξεκινώντας τα, σελίδα τη σελίδα με αιχμαλωτίζουν και από τη μία θέλω να τελειώσει κι από την άλλη να το πάω σιγά σιγά "τραβώντας" την απόλαυση.
Ένα κλασσικό νουάρ με έναν ήρωα που μέχρι τις τελευταίες σελίδες μαθαίνεις την ιστορία του. Με γραφή γλαφυρή, με φοβερή μετάφραση, με ατμόσφαιρα σκοτεινή και γεμάτη καπνούς από τα τσιγάρα του Σνεντέρ, με χαρακτήρες τόσο καλά ψυχογραφημένους. Ακόμα και οι δευτερεύοντες χαρακτήρες κολλάνε στην πλοκή, υπάρχει λόγος που είναι εκεί. Μια πλοκή που δεν κάνει κοιλιά και που δεν με κούρασε καθόλου.
Μου άρεσε που έβλεπα τον ήρωα μέσα από τα μάτια των υπόλοιπων χαρακτήρων και περίμενα να φτάσω μέχρι τη τελευταία σελίδα για να βγάλω τα συμπεράσματά μου.
Μια σκηνή την βρήκα ανατριχιαστική κάποιες άλλες με συγκίνησαν. Μου αρέσουν αυτές οι αντιθέσεις, άλλαζαν τα συναισθήματά μου αλλά παρέμεναν έντονα.
Πριν το ξεκινήσω φοβόμουν τα κλισέ που θα έβρισκα μέσα του, αλλά χάθηκα μέσα στην ιστορία και δεν μου κακοφάνηκαν (έτρωγα εγώ και για σένα υπαστυνόμε). Βοήθησε πολύ και το τέλος που δεν ήταν αυτό που περίμενα στην αρχή και που δε θα μπορούσε να ήταν καλύτερο (για μένα).
Δε θα φύγουν εύκολα ο υπαστυνόμος Σνεντέρ και η Τσερόκι από το μυαλό μου.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου